نویسنده: عزیزالله فخرایی پور

در

نیازهای کارکردی سیستم قفل مرکزی

وقتی کلید در قفل در طرف راننده می چرخد ،همه درهای دیگر نیز باید قفل شوند . این کار به وسیله موتورها یا سولنوئیدهای تعبیه شده در هر در انجام می شود . اگر سیستم فقط از در طرف راننده به کار بیفتد ،این در نیاز به کار انداز نخواهد داشت . اما اگر سیستم قابل کاراندازی از هر دو در جلو یا کنترل از دور باشد ، آنگاه همه درهای کار انداز لازم دارند . در خودرو های مجهز به سیستم های پیچیده دزدگیر ، غالبا با فعال شدن دزدگیر ، همه درها قفل می شوند .

کاراندازهای قفل در

در حال حاضر تقریبا همه کاراندازهای قفل در ،موتورهای کوچکی هستند که از طریق چرخدنده های مناسب ،میله ای مستقیم را در یکی از دو جهت مخالف هم به کار می اندازد تا در را قفل یا قفل را باز کند . برای اینکه از این مدار ساده معکوس کننده جهت جریان استفاده می شود . یک کارانداز متداول برای قفل در شکل 1 نشان داده شده است .

شیشه بالا بر برقی

مدار قفل کن در و کنترل از راه دور

در شکل 2 مدار قفل کن در نشان داده شده است . واحد کنترل اصلی دو رله چند وضعیتی دارد که به وسیله کلید قفل در ، یا کلید کنترل از راه دور که با امواج فروسرخ کار می کند ،کاراندازی می شود . موتورهای قفل های مختلف به صورت های موازی سیمکشی می شوند و همه آنها به صورت همزمان به کار می افتند . سیستم قفل مرکزی با امواج فروسرخ به وسیله یک فرستنده کوچک دستی و یک واحد گیرنده حسگر فروسرخ ،به علاوه یک رمز گشا در واحد کنترل ، ادراه می شود سیستمهای ساخت سازنده های مختلف کمی با هم تفاوت دارند . وقتی با فشار دادن یک کلید کوچک کلید فروسرخ به کار می افتد ،رمز پیچیده ای منتقل می شود و تعداد رمز های مورد استفاده بیش از 50000 است حسگر فروسرخ این رمز را می گیرد و ان را به صورت یک سیگنال الکتریکی به واحد کنترل اصلی می فرستد . اگر رمز دریافتی صحیح باشد رله ها راه اندازی می شوند و قفل ها باز یا قفل می شوند . اگر در هنگام باز کردن قفل سه بار متوالی رمز نادرست به سیستم داده شود ،آنگاه سیستم فروسرخ خود را از کار می اندازد و قفل باز نخواهد شد ، مگر با کلیدی که در اختیار راننده است . پس از باز شدن قفل سیستم دوباره به کار می افتد تا با دریافت رمز صحیح قفل ها را به کار بیندازد . بدین ترتیب نمی توان با استفاده از فرستنده های روبشگر قفل ها را باز کرد .

شیشه بالا بر برقی

شیشه بالابر برقی

شیشه بالابر برقی یک سیستم معکوس کننده جهت جریان دارد که با رله یا مستقیما با کلید کار می کند. اکنون، برای افزایش ایمنی و آسایش، استفاده از سیستم های پیچیده تر رواج یافته است. شیشه بالابر های برقی ساخت بسیاری از سازندگان خصیصه های زیر را دارند.

بالا یا پایین رفتن یکباره

بالا یا پایین رفتن تدریجی

قفل آسان

برگشت اضطراری

شیشه بالابر کامل از یک واحد کنترل الکترونیکی تشکیل می شود که حاوی رله های موتور شیشه بالابر، مجموعه کلید ها و پیوندی با مدارهای قفل در و نور گیر است. وقتی شیشه بالابر به حالت یکباره به کار می افتد، شیشه تا جایی در جهت مورد نظر حرکت می کند که وضعیت کلید تغییر کند، موتور شیشه بالابر خاموش شود یا واحد کنترل الکترونیکی از مدار قفل مرکزی سیگنال دریافت کند. مشکل حالت یکباره آن است که اگر کودکی بین شیشه و قاب پنجره گیر کرده باشد جدا در معرض آسیب دیدگی قرار می گیرد. برای جلوگیری از این اتفاق خصیصه برگشت اضطراری به سیستم افزوده می شود. یک کموتاتور اضافی به آرمیچر موتور متصل می شود و از طریق دو ذغال سیگنالی تولید می کند که با دور موتور متناسب است. اگر آهنگ تغییر دور موتور در هنگام بستن شیشه، از مقدار آستانه ای خاصی کمتر باشد، واحد کنترل الکترونیکی جهت چرخش موتور را معکوس می کند تا شیشه کاملا باز شود. با شمارش تعداد پالس های دریافتی از واحد کنترل مرکزی نیز می توان وضعیت شیشه را تعیین کرد. این ویژگی مهم است زیرا وقتی شیشه بر اثر بسته شدن متوقف می شود نباید به پایین برگردد برای آنکه واحد کنترل الکترونیکی از وضعت شیشه مطلع شود باید وضعیت های آغازین آن را تنظیم کرد. این کار غالبا به سادگی و با کاراندازی موتور، ابتدا به صورتی که شیشه را کاملا باز کند و سپس به صورتی که آن را کاملا ببندد انجام می شود. در صورتی که این کار انجام نشده باشد، سیستم بستن یکباره شیشه عمل می کند. در بعضی از سیستم ها، برای آشکار سازی دور موتور از حسگر های اثر هالی استفاده می شود. سیستم های دیگر جریانی را که موتور می کشد حس میکنند و آن را به منزله نشانه ای از دور موتور به کار می برند. با استفاده از خصیصه قفل آسان می توان با یک عمل کلید فرو سرخ، همه سیستم های ایمنی اتومبیل را فعال کرد.این کار از طریق پیوند بین واحد کنترل الکترونیکی قفل مرکزی و واحد های کنترل الکترونیکی شیشه بالابر و نورگیر انجام می شود. سیگنالی ایجاد می شود و همین سیگنال سبب بسته شدن یک به یک همه شیشه ها خواهد شد، سپس نورگیر بسته می شود و سرانجام درها قفل می شوند.در صورت لزوم دزد گیر نیز به کار می افتد. شیشه ها به نوبت بسته می شوند تا به جریان زیادی نیاز پیدا نشود، در صورتی که همه شیشه ها با هم بسته شوند جریان زیادی خواهند کشید.

مدار شیشه بالابر برقی

مدار شیشه بالا بر برقی در شکل 3 نشان داده شده است. چنانکه مشاهده می کنید این سیستم با سیستم قفل مرکزی کلید و جداساز شیشه های عقب اتصالاتی دارد کلید جداساز شیشه های عقب را به این سبب روی اتومبیل نصب می کنند که راننده به کمک آن بتواند مانع با زشدن شیشه های عقب شود. یکی از مزایای این کار حفظ ایمنی کودکان است.

شیشه بالا بر برقی

در

 دلایل خراب شدن باتری خودرو

تاکنون برای شما پیش آمده که حین رانندگی ناگهان خودروی شما خاموش شود و هرچه استارت می‌زنید، خودرو روشن نشود؟ به نشانگر سوخت خودرو نگاه می‌کنید که نشان از کافی بودن بنزین در باک خودرو دارد. با این وجود هر چه کلید خودرو را در سوییچ می‌چرخانید، هیچ صدایی مبنی بر احتراق در موتور خودرو شنیده نمی‌شود. در این حالت اولین فکری که به ذهن هر متخصص خودرویی خطور می‌کند، خرابی باتری است.

در تماس با امداد خودرو نیز نشانه‌ها را که توضیح می‌دهید علت اصلی را خرابی باتری خودرو عنوان می‌کند و بنابراین مجبور به شارژ باتری برای حرکت دوباره هستید.در چنین مواقعی تنها راه‌حل برای راه‌اندازی دوباره خودرو، باتری به باتری کردن است که می‌تواند مشکل را حل کند، اما این راهکار نیز موقتی است و باید باتری خودرو را تعویض کنید. هر چند نقص فنی در قطعات خودرو به مرور زمان یک موضوع عادی است اما کارشناسان معتقدند راه‌های زیادی برای جلوگیری از خرابی برخی قطعات وجود دارد که این موضوع نیازمند نگهداری خوب از خودرو است.

باتری نیز یکی از قطعاتی است که توجه زیادی را از سوی راننده می‌طلبد؛ زیرا سلامت قطعات برقی خودرو در گرو این قطعه است، قطعه‌ای که وظیفه تامین برق خودرو را بر عهده دارد، بنابراین نگهداری از آن می‌تواند بر عمر این قطعه بیفزاید و شما را از دردسر در راه ماندن حفظ کند.بنا به گفته کارشناسان، باتری یکی از قطعاتی است که در آن بر اثر فعل و انفعالات شیمیایی، انرژی الکتریکی ذخیره می‌شود تا در صورت نیاز قابل استفاده باشد. بنابراین یکی از علائم خرابی باتری این است که هنگام استارت زدن، باتری نتواند استارت را به حرکت در آورد. علامت دیگر کم شدن پی‌در‌پی آب خانه‌های باتری است.

نشانه سوم هم شیرین شدن آب باتری است که در صورت کنترل این سه موضوع می‌توانید از عمر باتری خود آگاه شوید. کارشناسان یک راه نیز برای آزمایش باتری پیشنهاد می‌کنند، اینکه درب خانه‌های باتری را باز کنید و به‌وسیله سیم نسبتا ضخیم دو قطب باتری را به هم وصل کنید، اگر آب داخل هر یک از خانه‌های باتری جوشید و غلیان کرد آن خانه باتری خراب است و باید صفحات داخل آن خانه عوض شود و چون این کار (تعویض صفحات) به‌طور اصولی انجام نمی‌شود، بهتر است باتری خودرو عوض شود.

موضوع مهم دیگر تشخیص نوع باتری خودرو است. آنگونه که کارشناسان می‌گویند، دو نوع باتری برای خودروها وجود دارد، باتری‌های «تر» یا باتری‌های اسیدی که در دسته باتری‌های قدیمی قرار می‌گیرند و باتری‌های اتمی یا باتری‌های پیل‌خشک که امروزه بیشتر استفاده می‌شوند.داوود اسماعیلی، کارشناس فنی خودرو در گفت‌وگو با خبرنگار ما یکی از راه‌های تشخیص خرابی در باتری اتمی را چراغ هشداری می‌داند که در صفحه پشت فرمان تعبیه شده است. درصورتی‌که رنگ سبز این چراغ خاموش شده باشد، یعنی عمر باتری شما رو به اتمام است. باتری‌‌های اسیدی نیز که درونش صفحه‌های سربی وجود دارد چون به مرور زمان دچار خوردگی می‌شوند؛ بنابراین باتری متورم و دچار زنگ‌زدگی می‌شود و این موضوع نشان‌دهنده خراب شدن باتری خودرو است.

اما برای تشخیص سلامت باتری خودرو در نوع تر آن، می‌توانید سطح الکترولیت یا آب باتری را کنترل کنید. میزان آب باتری موجود در محفظه باتری باید 10 تا 15 میلیمتر بالاتر از صفحات سربی آن باشد، در غیر این صورت نیاز به رسیدگی دارد. نکته مهم دیگر اینکه همیشه به چکه‌های زیر خودرو توجه کنید، زیرا ممکن است این چکه‌ها مربوط به باتری خودروی شما باشد که در این صورت نشان از نشتی باتری خودرو دارد. این قطره‌های اسیدی می‌تواند قطعات خودرو را دچار خوردگی و به آنها آسیب‌های فراوانی وارد کند. نکته مهم دیگر در باتری‌های «تر»،این است که اگر باتری به آب احتیاج دارد حتما به آن آب مقطر اضافه کنید.

با این وجود اسماعیلی معتقد است که عمر مفید باتری خودرو یک تا دو سال است و بسته به شرایط آب و هوایی، میزان رسیدگی به باتری یا میزان استفاده از خودرو عمر آن کم و زیاد می‌شود. با این حال کارشناسان معتقدند اگر می‌خواهید باتری خودرویتان عمر زیادی داشته باشد و طی زمانی که از آن استفاده می‌کنید دچار مشکل نشوید، باید به رابطه چراغ‌ها و باتری خودرو توجه زیادی داشته باشید، برای مثال مواردی مانند نصب چراغ‌های مه شکن یا چراغ‌های اضافی برای خودرو می‌تواند فشار زیادی به باتری بیاورد و عمر آن را کم کند؛ بنابراین وقتی خودرو خاموش است و هنگامی که می‌خواهید دوباره استارت بزنید حتما چراغ‌های خودرو را خاموش کنید، زیرا استارت زدن هنگامی که چراغ‌ها روشن هستند فشار زیادی به باتری خودرو وارد می‌کند.

اسماعیلی توصیه می‌کند در ترافیک‌های سنگین که موتور خودرو روشن است، بهتر است چراغ‌های بزرگ را خاموش کنید. با این کار علاوه‌بر کاهش مصرف سوخت، دوام لامپ‌ها هم افزایش پیدا می‌کند و از فشار وارده بر دینام هم کاسته می‌شود. یکی دیگر از موضوعات اثرگذار بر باتری خودرو استفاده بیش از حد از کولر خودرو است که برای باتری مضر است؛ بنابراین تابستان فصلی است که به علت استفاده زیاد از کولر خودرو، باتری میزان بیشتری مصرف دارد و دچار استهلاک می‌شود.

داوود اسماعیلی در این رابطه می‌گوید: وقتی کولر روشن می‌شود چند موتور الکتریکی در خودرو همزمان شروع به کار می‌کنند که آسیب‌پذیرترین اینها پمپ بنزین است که همیشه کار می‌کند و فشار زیادی متحمل می‌شود، بنابراین ممکن است باعث سوختن پمپ بنزین ‌شود.وی علت این موضوع را نوسانات برق در خودرو می‌داند بنابراین اگر می‌خواهید از این اتفاق جلوگیری کنید، بهتر است باتری و دینام خودرویتان دارای آمپر بالایی نباشد.

وی با اشاره به اینکه گرما و سرمای زیاد هم برای باتری خودرو ضرر دارد، می‌گوید: گرمی بیش از حد باعث خرابی صفحات و شبکه‌های داخل باتری و همچنین کاهش رسانایی الکتریکی می‌شود که در نهایت باعث ضعیف شدن باتری و در نتیجه فرسودگی زودرس آن می‌شود. سرمای زیاد هم می‌تواند عمر باتری را کم کند. نکته دیگری که بسیاری از رانندگان خودرو باید به آن دقت کنند، توجه به قطب‌های باتری است. به اعتقاد کارشناسان همیشه باید به‌صورت چشمی قطب‌های باتری بررسی شوند. در صورتی که مواد سولفاته روی قطب‌ها وجود داشته باشد آن را با آب جوش تمیز کنید و مقداری گریس بر روی آن بمالید.

 

در

خودروهای اسپورت با پیشرانه‌ی تنفس طبیعی بیش‌ازپیش نایاب می‌شوند؛ و اگرچه که توربو هر روز پرطرفدارتر می‌شود اما قطعاً نقطه‌ضعفی دارد و آن تأخیر است. چگونه می‌توان با این مشکل مبارزه کرد؟

 

 لگ توربو و راه های کاهش آن

به علت تأکید مستقیم و شدید روی کاهش مصرف سوخت و آلایندگی در چند سال گذشته، حتی خودروهایی با عملکرد پایین‌تر نظیر آبارث 124 نیز از توربو استفاده می‌کنند. خودروسازها برای پر کردن فاصله‌ی عملکردی خودروها به توربو روی آورده‌اند و از بین بردن این تأخیر هم‌اکنون به مسئله‌ای مهم در توسعه‌ی قوای محرکه بدل شده است.

لگ (تأخیر) توربو چیست؟

توربوشارژرها در ذات خود با جریان گازهای اگزوز که فشار و سرعت لازم برای چرخش پروانه و یا توربین داخل این سیستم را تأمین می‌کنند کار کرده و باعث می‌شوند تا هوا با سرعت بیشتری به داخل سیلندر هدایت شود که این نیز به نوبه خود قدرت را افزایش می‌دهد. بنابراین با افزایش سرعت، جریان گاز اگزوز به همراه سرعت چرخش پروانه افزایش می‌یابد.

 

 لگ توربو و راه های کاهش آن

 

متأسفانه معنی سخن این است که فاصله‌ی زمانی به این شکل ایجاد می‌شود که گازهای اگزوز مجبورند راه خود را از سیلندر و منیفولد به داخل توربوشارژر بیابند؛ بنابراین تأخیر توربو به عنوان فاصله‌ای بین استفاده از پدال گاز و پاسخ توربو تعریف شده که منجر به انتقال ناهنجار قدرت می‌شود.

در خودروهای مدرن توربو به گونه‌ای برنامه‌ریزی و ساخته شده که تا حد ممکن تحویل قدرت خطی داشته باشد اما در دهه‌ی 80 و 90 میلادی، خودروهایی نظیر پورشه 935 و فراری F40 به خاطر قدرت غیرمنتظره‌ی خود مشهور شده بودند.

 

 لگ توربو و راه های کاهش آن

 

پیشرانه‌ی 6 سیلندر تخت پورشه 935 توربوشارژر بزرگی داشت که بیش از 800 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد اما تأخیر توربوی آن بسیار مشهود بود.

خب حالا راه‌حل‌ها برای کم کردن و یا از بین بردن کامل این تأخیر چیست؟

توربوهای Twin-scroll

توربین با اسکرول دوبل به‌طور مؤثری یک مجموعه‌ی کارا را ایجاد می‌کنند. با استفاده از دو دریچه ورودی برای گازهای اگزوز، این نوع توربوها برای به‌کارگیری در سرعت‌های مختلف جریان گازهای اگزوز طراحی شده‌اند و تأخیر توربو را کاهش می‌دهند.

 

 لگ توربو و راه های کاهش آن

 

اولین دریچه برای سرعت‌های پایین پیشرانه طراحی شده، جایی که سرعت جریان گاز اگزوز پایین بوده و بنابراین از نظر قطر کوچک است. این بخش فشار را در پره‌های توربین به حداکثر می‌رساند. دریچه دوم از نظر اندازه بزرگ‌تر بوده تا بتواند در برابر سرعت بالای جریان گاز اگزوز عملکرد بهتری داشته باشد.

توربوهایی با هندسه متغیر

یک روش پیچیده‌تر و با اطمینان کمتر که تأخیر توربو را کاهش می‌دهد استفاده از این نوع سیستم‌ها است. این سیستم از پره‌های دینامیکی در داخل توربین استفاده می‌کند که می‌توانند نسبت به زاویه‌ی شفت چرخشی مرکزی باز یا بسته شوند. از نظر تئوری سخن به این معنی است که پره‌ها می‌توانند به خاطر بهره بردن از مزیت سرعت‌های پایین پیشرانه بسته شوند و سپس به‌طور پیش‌رونده برای استفاده حداکثر از مساحت سطح پره بازشوند.

 

 لگ توربو و راه های کاهش آن

 

خطرات این تکنولوژی به ریسک باز نشدن پره‌ها با افزایش سرعت بازمی‌گردد. اگر پره‌ها بسته بمانند، توربوشارژر هوای بیشتری را به سیلندرها می‌فرستد و دور پیشرانه‌ی بالا به سادگی می‌تواند پیشرانه‌ها را از کار بیندازد.

نیتروژن

NOx برای ایجاد فشار داخل هر سیلندر بکار گرفته می‌شود. تا زمانی که این فشار به‌طور مستقیم با سرعت گاز اگزوز ارتباط دارد، ورود نیتروژن به فرایند احتراق برای افزایش فشار آنی صورت می‌پذیرد و این به معنی عملکرد بهتر توربو خواهد بود.

توربوهای سکونشئال

دو معمولاً بهتر از یک است و همین مورد در رابطه با توربو نیز صدق می‌کند. یک توربوی کوچک و یک توربوی بزرگ برای افزایش عملکرد پیشرانه در محدوده‌ی وسیع دور پیشرانه با یکدیگر کار می‌کنند که این امر منجر به کاهش تأخیر توربو می‌شود. توربوی کوچکتر به ورودی کمتری برای عمل کردن نیاز دارد و بنابراین در دورهای پایین پیشرانه کار می‌کند. با افزایش سرعت پیشرانه، توربوی بزرگ‌تر وارد مدار می‌شود و از پره‌های بزرگ‌تر برای افزایش فشار گاز اگزوز برای وارد شدن به محفظه احتراق استفاده می‌کند.

 

 لگ توربو و راه های کاهش آن

 

مزدا RX-7، نیسان GTR و پورشه 911 توربو از این ترکیب سود می‌برند. توئین توربوها می‌توانند کلیدی طلایی برای سطوح بالای گشتاور و قدرت باشند زیرا از مزیت انعطاف‌پذیری اندازه‌ی توربوها سود می‌برند.

توربوی هیبرید الکتریک

سیستم‌های الکتریکی تقریباً در همه‌ی جنبه‌های خودرویی نفوذ کرده‌اند و بنابراین توربوها نیز از این نفوذ در امان نبوده‌اند. با استفاده از یک پیشرانه‌ی الکتریکی بین ورودی و خروجی توربوشارژر، فشار از طریق شفت مرکزی توربو و به منظور در مدار نگه داشتن آن اعمال شده و برای فرایند چرخش پره‌ها آماده می‌گردد.

 

 لگ توربو و راه های کاهش آن

 

در این فناوری که ابتدا در فرمول 1 مورد استفاده قرار گرفته، قدرت پیشرانه به‌طور متناوب و حتی در زمانی که سرعت جریان گاز اگزوز پایین است با استفاده از توربو بهبود می‌یابد و تأخیر آن بسیار پایین می‌آید. آئودی SQ7 ادعا می‌کند اولین خودرویی است که از این فناوری استفاده می‌کند. با پایین آمدن هزینه‌های توربوی الکتریکی و قابل‌ابتیاع شدن آن انتظار می‌رود که این سیستم بر سایر سیستم‌های پرخوران غلبه نماید.

 

 لگ توربو و راه های کاهش آن

اما آیا این راه‌حل‌ها بهترین هستند؟

اگرچه که انتقال قدرت در پیشرانه‌های مجهز به توربوهای قوی می‌تواند چشمگیر باشد اما این سیستم در مقایسه با پاسخ فوری پدال گاز پیشرانه‌های تنفس طبیعی یا مجهز به سوپرشارژر عجیب‌وغریب است. خودروسازانی همچون ولوو حتی از دو سیستم توربوشارژر و سوپرشارژر برای به حداکثر رساندن قدرت و از بین بردن تأخیر استفاده می‌کنند.

 

 لگ توربو و راه های کاهش آن

 

اگرچه که این راه‌حل‌ها تقریباً تأخیر توربو را در خودروهایی چون پورشه 911 و مک لارن 570S از بین برده‌اند اما انتظار برای تغییری ناگهانی در قدرت خودرو می‌تواند شخصیت منحصربه‌فردی به آن بخشیده و خودروهای مجهز به توربوهای مدرن را غیرهیجانی و سست نشان دهد. شکی وجود ندارد که این راه‌حل‌ها خوب هستند اما گاهی اوقات برخی روش‌های قدیمی هم چیز بدی نیستند.

در

بالانس چرخ‌های خودرو یکی از الزامات اساسی خودرو در زمان سرویس دوره ای خودرو می‌باشد که همواره توسط سازنده خودرو نیز توصیه می‌شود. بالانس لاستیک‌ها, که بعضی اوقات با میزان فرمان اشتباه گرفته می شود, در افزایش طول عمر لاستیک و رسیدن به عملکرد بهینه لاستیک نقش بسیار مهمی را ایفا می کند.

 

 بالانس چرخ چیست و چرا بسیار مهم می‌باشد؟

بالانس چرخ‌ها, از طریق توزیع یکسان وزن لاستیک و خودرو, باعث سایش یکنواخت هر چهار لاستیک و یک سواری ملایم می شود. باید توجه داشته باشید که بالانس لاستیک ها با میزان فرمان دو مسئله کاملا متفاوت می باشند.

در طول زمان, سایش لاستیک خودرو و افتادن در دست اندازها و جاده های ناهموار باعث می شود که توزیع نیرو روی لاستیکهای خودرو دستخوش تغییر شود که در این حالت لاستیکهای خودرو از شرایط بالانس خارج می شود و این مسئله خود را از طریق ارتعاش و ضربه زدن فرمان خودرو در سرعتهای مختلف, بسته به میزان غیربالانسی, نشان می دهد.

باید توجه داشت که, بالانس نبودن چرخها هم برای لاستیکها و هم برای خودرو مضر می باشد. عدم بالانس, باعث سایش غیر یکنواخت لاستیکها می شود و باعث می شود که یکی از لاستیکها زودتر از دیگری به پایان عمر خود برسد. علاوه براین, بالانس نبودن چرخها باعث خراب شدن جلوبندی خودرو نیز می شود که این امر ممکن است مشکلات بیشتری را برای راننده خودرو بوجود بیاورد.

بطور کلی, بالانس دوره ای لاستیکهای خودرو در هر 8000 تا 9000 کیلومتر یا هر 6 ماه همواره به رانندگان توصیه می شود.

بالانس چرخها مخصوصا برای ماشینهای امروزی, که دارای وزن کمتری در مقایسه با خودروهای قدیمی می باشند, از اهمیت بسیار زیادی برخوردار می باشد و کوچکترین عدم بالانس در لاستیکها به راحتی خود را در خودروهای جدید نشان می دهد. در خودروهای قدیمی ارتعاش حاصل شده بواسطه عدم بالانس چرخهای خودرو به واسطه وزن زیاد خودرو از بین می رفت و راننده شاید اصلا متوجه عدم بالانس بودن لاستیکها نمی شد و زمانی متوجه این مسئله می شد که دیگر لاستیکها خراب شده بودند.