نویسنده: عزیزالله فخرایی پور

در

مقدمه: عملیات سیکل های مختلف بیشتر موتورهای احتراق داخلی فعلی، دارای یک طرح رایج است به این صورت که انفجار در یک سیلندر پس از تراکم انجام می شود. نتیجه ان است که انبساط گاز مستقیما روی پیستون اثر گذاشته (کار انجام می دهد) و میل لنگ را 180 درجه بچرخاند. با توجه به طراحی فنی و مکانیکی، موتور شش زمانه همانند موتورهای احتراق داخلی می باشد. اگر چه سیکل ترمودینامیکی و یک سر سیلندر اصلاح شده همراه دو اتاق اضافی ان را به کلی متمایز می کند. یک محفظه ی احتراق و یک محفظه ی تراکم( گرمکن هوا) هر دو از سیلندر جدا هستند. احتراق درون سیلندر رخ نمی دهد اما در محفظه ی احتراق کمکی هم فوری روی پیستون اثر نمی گذارد و زمان ان از 180 درجه ی چرخش میل لنگ، در زمان انفجار(کار) جدا می باشد. محفظه ی احتراق به طور کلی توسط محفظه ی گرمکن احاطه شده است. با تبادل گرما از طریق دیواره های محفظه ی احتراق که با محفظه ی گرمکن در ارتباط است، فشار محفظه ی گرمکن افزایش می یابد و قدرت مکملی برای کار تولید می شود.

مزایای موتور شش زمانه: · رسیدن به راندمان حرارتی % 50 (%30برای موتورهای احتراق داخلی فعلی) · کاهش مصرف سوخت با بیش از %40 · کاهش الودگی حرارتی، صوتی، شیمیایی · دو کورس مفید کار در طی شش کورس · پاشش مستقیم و بهینه ی سوخت احتراق در هر سرعتی از خودرو · سوخت چند گانه در خودروهای با موتور شش زمانه شاهد کاهش چشمگیر مصرف سوخت و انتشار الودگی خواهیم بود. طراحی و عملکرد موتور های شش زمانه: در سیکل شش زمانه، دو محفظه ی اضافی اجازه می دهند هشت فرایند که نتایج یک سیکل کامل است همزمان عمل کنند یعنی در یک لحظه دو فرایند همزمان رخ میدهد : دو سیکل چهار فرایندی برای هر کدام از سیکل ها،یک سیکل احتراق داخلی و یک سیکل احتراق خارجی. نمودار پیوستگی هشت فرایند را در سیکل شش زمانه نشان می دهد. اولین سیکل چهار فرایندی احتراق خارجی: فرایند1 :مکش هوای خالص درون سیلندر(فرایند دینامیکی) فرایند 2: تراکم هوای خالص در محفظه ی گرمکن(فرایند دینامیکی) فرایند3 : نگه داشتن فشار هوای خالص در محفظه ی بسته جایی که بیشترین تبادل گرما با دیواره های محفظه ی احتراق رخ می دهد(فرایند استاتیک چون مستقیما روی میل لنگ اثر نمی گذارد.) دمای هوا بالا می رود. فرایند4 : انبساط هوای فوق داغ درون سیلندر، که کار انجام می دهد.(فرایند دینامیک). طی این سیکل چهار فرایندی، هوای خالص هرگز در تماس مستقیم با سوخت و شمع نمی باشد. دومین سیکل چهار فرایندی که احتراق داخلی می باشد. فرایند5: تراکم مجدد هوای خالص گرم درون محفظه ی احتراق(فرایند دینامیک) فرایند6 : تزریق سوخت و احتراق در محفظه ی احتراق، بدون تاثیر مستقیم روی میل لنگ (فرایند استاتیک) فرایند7 : گازهای احتراق منبسط می شوند و کار انجام می شود. (فرایند دینامیک) فرایند8: تخلیه گازهای احتراق (فرایند دینامیک) در طی این چهار فرایند، هوا مستقیما با منبع گرما (سوخت) تماس دارد. سر سیلندر دو محفظه و چهار سوپاپ که دو تای ان متداول هستند،(برای مکش و تخلیه). دو سوپاپ دیگر از مواد پایدار حرارت دادن مخصوص کارسنگین ساخته شده. سوپاپها در طی مرحله احتراق و گرم کردن هوا می توانند تحت فشار محفظه ها باز شوند. روی هر دو سوپاپ یک پیستون نصب شده که فشار روی سوپاپ ها را خنثی میکند.در سیکل شش زمانه، سرعت میل بادامک یک سوم میل لنگ است. دیواره های محفظه ی احتراق هنگامی که موتور روشن است، سوزان هستند. محفظه ی گرم کن هوا، محفظه ی احتراق را احاطه کرده است. ضخامت کم دیواره اجازه تبادل حرارت با محفظه ی گرم کن را می دهد. محفظه ی گرم کن هوا از سر سیلندر عایق شده برای اینکه اتلاف حرارتی کاهش یابد.(برای معرفی ساده تر موتور، جز ئیات طرح توضیح داده نشده است.) تمام گرمای محفظه ی احتراق به محفظه ی گرمکن منتقل می شود. کار به دو مرحله تقسیم می شود، که نتیجه ی ان فشار کمتر روی پیستون و نرمی بهتر عملکرد میشود. زمانی که محفظه ی احتراق از سیلندر توسط سوپاپ ها عایق شده، قطعات محرک خصوصا پیستون نسبت به تنشهای ناشی از دما و فشار بسیار بالا در خطر نیست. انها همچنین از خودسوزی که در مخلوط سوخت و هوا در موتورهای دیزل یا گازی متداول مشاهده می شود جلوگیری می کند. نسبت تراکم محفظه ی احتراق و گرم کن متفاوت می باشد. نسبت تراکم محفظه ی گرم کن بیشتر است که روی مرحله احتراق خارجی فعالیت می کند و منحصرا توسط هوای خالص پشتیبانی می شود. نسبت تراکم محفظه ی احتراق کمتر است که روی یک سیکل احتراق داخلی فعالیت می کند. احتراق همه ی سوخت پاشیده شده ضمانت شده است ابتدا، با پشتیبانی هوای خالص از قبل گرم شده ی درون محفظه ی احتراق، سپس با دیواره های سوزان محفظه که مانند چندین شمع عمل می کند. برای اسان روشن شدن موتور در هوای سرد درون محفظه ی احتراق یک شمع گرمکن کار گذاشته شده است. در مقایسه با یک موتور دیزل که یک ساختمان سنگین نیاز دارد، این موتور چند گانه سوز، که می تواند همچنین سوخت دیزل استفاده کند، امکان ساختن در مدل خیلی سبکتر را نسبت به یک موتور گاز سوز را دارد. پاشش و احتراق سوخت در یک محفظه ی احتراق که طی 360 درجه از زاویه گردش میل لنگ بسته است، اتفاق می افتد. این خصوصیت باعث می شود که زمان برای اینکه سوخت به طور ایده ال بسوزد زیاد شود به طوری که هر کالری نهان ان ازاد شود(اولین عامل کمک به کاهش الودگی). انژکتور توانایی پاشش دو سوخت را از یک شیپوره دارد. دیواره های سوزان محفظه ی احتراق باقیمانده سوخت را که در طی پاشش ته نشین شده است می سوزاند. (دومین عاملکاهش الایندگی همچنین هنگامی که مراحل تخلیه و مکش رخ می دهد، سوپاپ های محفظه ی احتراق و گرم کن به طور چشمگیر زمان استراحت بیشتری را برای اصلاح و تعدیل دارند که باعث کاهش صدا و بهبود راندمان می شود. عوامل موثر در افزایش راندمان حرارتی و کاهش مصرف سوخت و آلایندگی: 1. گرمای هدر رفته از سر سیلندر موتورهای متداول در طی خنک کاری در موتورهای شش زمانه، با احاطه کردن محفظه ی احتراق توسط محفظه ی گرمکن بازیافت می شود. 2. بعد از مکش، هوا در محفظه ی گرمکن متراکم می شود و طی 360 درجه زاویه میل لنگ در محفظه ی بسته است. (احتراق خارجی). 3. تبادل گرمای دیواره های خیلی نازک محفظه ی احتراق به محفظه ی گرمکن، دما و فشار گازهای منبسط شده و تخلیه شده از محفظه ی احتراق را کاهش می دهد. 4. احتراق و انبساط بهتر گازهایی که طی 540 درجه گردش میل لنگ، 360 درجه را در محفظه ی احتراق بسته هستند و 180 درجه برای منبسط شدن و مرحله کار. 5. دیواره های سوزان محفظه ی احتراق اجازه می دهد که هر سوختی و باقیمانده ته نشین ان به بهترین نحو و به طور مطلوب بسوزد. 6. تقسیم کار: دو انبساط (مراحل قدرت) طی شش زمان یا یک سوم کار مفید که نسبت به موتورهای چهار زمانه بیشتر است. 7. بهتر پر شدن سیلندر در مکش به علت دمای پایین دیواره ی سیلندر و سر سیلندر. 8. برخلاف موتورهای چهار زمانه که تخلیه و مکش بعد از هم رخ می دهند در موتورهای شش زمانه، مکش در مرحله ی اول رخ می دهد و تخلیه در مرحله ی چهارم رخ می دهد که تلاقی گازهای خروجی با گازهای تازه ی مکش حذف می شود. 9. کاهش زیاد قدرت سیستم خنک کاری به طوری که امکان دارد نیاز به خنک کاری با اب نباشد و پمپ اب و فن ها هم کاهش پیدا کنند. 10. اینرسی کم به علت سبک بودن قطعات محرک 11. کاهش پیدا کردن دمای روغن. با احتراق در محفظه ی بسته، دمای بالا کمتر به روغن فشار می اورد و رقیق شدن کاهش می یابد، حتی در هوای سرد. از انجایی که موتورهای شش زمانه یک سوم موتورهای چهار زمانه تخلیه و مکش دارند، افت فشار روی پیستون در مکش و فشار خروجی اگزوز در تخلیه به نسبت یک سوم کاهش پیدا می کند. تلفات اصطکاک با تقسیم بهتر فشار روی قطعات متحرک، تعدیل شده اند به این دلیل که کار در طی دو مرحله اجرا می شود و احتراق مستقیم حذف شده است. مزایای مهم موتورهای شش زمانه: کاهش مصرف سوخت به مقدار حداقل %40 : قدرت مخصوص موتور شش زمانه از موتور بنزینی چهار زمانه کمتر نیست، افزایش راندمان حرارتی جبرانی برای تلفات سبب شده دو مرحله به ان اضافه شود. دو انبساط (کار) در شش حرکت: از ان جایی که سیکل های کار در دو مرحله رخ می دهد (360 درجه از 1080 درجه) یا %8 بیشتر نسبت به موتور چهار زمانه (180 درجه از 720 درجه) گشتاور بیشتر دارد. این امر منجر می شود که در سرعت پایین، عملیات بدون تاثیر چشمگیر روی مصرف سوخت به ارامی کار کند، در واقع احتراق تحت تاثیر سرعت خودرو نمی باشد.

این مزایا در بهبود عملکرد خودرو در ترافیک خیلی مهم هستند. چند گانه سوز بودن: چند گانه سوز بودن برابر برتری است. موتور شش زمانه میتواند سوخت های مختلف مصرف کند، از هر نوعی(فسیل یا گیاهی) از دیزل تا ال پی جی یا روغن حیوانی. اختلاف در اشتعال پذیری یا نسبت ضد کوبش هم اکنون هیچ مسئله ای در احتراق ندارد. ساختمان استاندارد یک موتور بنزینی و نسبت تراکم کم محفظه ی احتراق موتور های شش زمانه مانع از این نمی شود که ان سوخت دیزل استفاده کند. همچنین سوخت الکل متیلیک بفرمولCH3 OH برای ان بهتر است. کاهش چشمگیر در الایندگی: از یک طرف به تناسب مصرف مخصوص سوخت، الودگی صوتی، حرارتی و شیمیایی کاهش می یابند و از طرف دیگر موتورها خصوصیاتی دارند که به کاهش چشمگیر الاینده های هیدرو کربن، مونوکسید کربن و نیترات ها(HC, CO and NOX )کمک می کند. از این گذشته قابلیت کار کردن این موتورها با سوختهای گیاهی و گازهایی با الایندگی کم، به انها کیفیتی می دهد که با سخت ترین استانداردها مطابقت می کند. سوخت مایع: کاهش زیاد مصرف مخصوص باید استفاده از سیستم ال پی جی را جالب کند به دلیل قیمت پایین ان و کمتر بودن الایندگی نسبت به بنزین. به علاوه با یک سیستم عامل یکسان ، حجم مخزن ها برابر مخزن های کنونی هست که مسافت بیشتری را می تواند با همان مخزن طی کند بنابراین می توان ان را کوچکتر در نظر گرفت. قیمت قابل قیاس با موتور چهار زمانه: موتور شش زمانه هیچ تغییر اساسی نیاز ندارد . همه ی تجربه های تخصصی-صنعتی و روش های تولید بدون تغییر باقی می ماند.

قیمت ساخت سر سیلندر (محفظه ی احتراق و محفظه ی گرما) با ساده سازی چندین عنصر تعدیل می شود، مخصوصا با سبک سازی قطعات متحرک، کاهش سیستم خنک کاری، ساده سازی پاشش مستقیم بدون شمع و غیره … کاهش اندازه مخزن و جای ان در خودرو که قابل ملاحظه هستند. نتیجه گیری در این زمان هیچ راه حلی برای جایگزینی موتورهای احتراق داخلی وجود ندارد. تنها پیشرفت های تکنولوژی حاضر، با زمان معقول و محدودیت های مالی می تواند به ان کمک کند. موتور شش زمانه در این نگاه می گنجد. پذیرش صنعت خودروسازی می تواند یک تاثیر عظیم روی محیط زیست و اقتصاد جهانی بگذارد. موتوری که 40% صرفه جویی در مصرف سوخت و 60 تا 90 درصد(بستگی به نوع سوخت دارد) کاهش الایندگی دارد. مصرف سوخت برای خودروهای سایز متوسط باید بین 4 تا 5 لیتر در 100 کیلومتر باشد و 3 تا 4 لیتر برای خودروهای کوچک می باشد. خودروهای با موتور شش زمانه می توانند تا 3 تا 5 سال دیگر در بازار جهانی عرضه شوند. قایق موتوری ها ( موتورهای درون و بیرون کشتی) ممکن است که پیشنهاد یک بازار فروش بزرگ برای این موتورها ارائه دهند. مشخصات انها کاملا با فواید موتورها وفق می باشد.( اقتصادی، ایمنی ، ساده سازی و کاهش الودگی صوتی و شیمیایی). از این گذشته، استفاده از سوخت های مختلف به غیر از گازوئیل می تواند خطرهای انفجار را به طور زیاد کاهش دهد. استفاده از سوخت های گیاهی (غیر فسیلی) گازهای طبیعی و دیگر سوختها در موتور پرقدرت و ساده، کار کردن با کمترین تنظیم و بدون الایندگی، در این موتور می تواند مزایای زیادی داشته باشد که استفاده از ان را در دستگاههای ژنراتور، پمپ ها، موتور های ساکن، کشاورزی و صنعت ممکن سازد.

 

 آشنایی با موتور های شش زمانه

در

موتورهای درون‌سوز مانند اسب‌های کاری هستند. این موتورها به ما اجازه می‌دهند، دور کشور رانندگی کنیم، وقتی برق قطع می‌شود نیروی برق خانه‌های‌مان را تأمین کنیم و بسیاری کارهای دیگر، اما متأسفانه همان چیزی که آن‌ها را به کار می‌اندازد، یعنی احتراق، رسوباتی تولید می‌کند که در نهایت می‌تواند به موتور آسیب برساند. رسوب‌ها ممکن است در اثر واکنش‌های متفاوتی که درون موتور صورت می‌گیرند ایجاد بشوند. هم در موتورهای کاربراتوری و هم در موتورهای انژکتوری، هنگامی که بنزین از میان لوله‌ها عبور می‌کند، مقادیر کمی از آن تبخیر شده و روی لبه سوراخ‌های باریکی که باید از میان‌شان عبور کند، رسوب می‌کند.

در موتورهای انژکتوری، بنزین در کنار سوپاپ‌های هوا پاشیده می‌شود و حرارت سیلندر می‌تواند باعث شود مقداری از بنزین در این مرحله خشک بشود و روی سر سوپاپ رسوب کند. البته بنزینی که تازه وارد سیلندر می‌شود می‌تواند رسوباتی که روی سر سوپاپ‌ها جمع می‌شوند را بشوید و موتور را تمیز کند. مورد دیگری که باعث تشکیل رسوب می‌شود، خود عمل احتراق است. بهتر است بدانید رسوب کربن محصول جانبی احتراق یا ترکیب بنزین با اکسیژن است. با گذشت زمان این رسوب‌ها روی هم جمع شده و ممکن است مصرف سوخت را بالا ببرد، توان موتور را پایین بیاورد و باعث بشود موتور خوب کار نکند. با این که رسوبات فقط در داخل سیلندر شکل می‌گیرند ولی می‌توانند به سایر قسمت‌های موتور نیز بروند و باعث ایجاد مشکلاتی بشوند. از آن‌جایی که رسوب آهسته آهسته در درون موتور شکل می‌گیرد، ممکن است تا مدت‌ها متوجه آن نشوید ولی در نهایت نیروی موتور را خواهد گرفت و اگر مورد بی‌توجهی قرار بگیرد ممکن است باعث بروز مشکلات جدی بشود. ادامه مطلب را بخوانید تا اطلاعات بیشتری در مورد ابزار و لوازم مورد نیاز اطلاعات بیشتری به دست بیاورید.

برطرف کردن رسوب‌های موتور می‌توانید یک مکمل جرم‌گیر داخل باک بریزید یا به صورت دستی بخش‌هایی از موتور را تمیز کنید. ابزارهایی که به آن احتیاج دارید بستگی به قسمتی از موتور دارد که می‌خواهید رسوبات را از آن‌جا تمیز کنید. در بسیاری از اوقات می‌توان برای تمیز کردن انژکتور، سوپاپ هوا و اتاقک احتراق از مکمل‌های جرم‌گیر استفاده کرد. انژکتوردارای سوراخی تقریباً به ضخامت موی انسان است، به این ترتیب حتی رسوبی به اندازه ده درصد قطر تار یک مو می‌تواند نیرو و واکنش موتور را پایین بیاورد. رسوب‌هایی که در اتاقک احتراق شکل می‌گیرند باعث می‌شوند موتور به بنزینی با اکتان بالاتر احتیاج داشته باشد و یا حتی احتراق نارس صورت بگیرد که هر دو موجب می‌شوند هزینه بیشتری برای سوخت پرداخت کنید. رسوب بر روی سوپاپ هوا نیز می‌تواند باعث واکنش کم موتور بشود. برای زدودن این نوع رسوب، به تنها چیزی که نیاز دارید یک ظرف مکمل جرم‌گیر موتور است.

فرمول بسیاری از مکمل‌هایی که در فروشگاه‌های لوازم اتومبیل به فروش می‌رسند به گونه‌ای است که می‌تواند همزمان رسوب‌های کاربراتور، انژکتور و سوپاپ هوا را برطرف کند. منطقه دیگری که رسوب در آن شکل می‌گیرد و مجبورید آن را به صورت دستی تمیز کنید، بدنه داخلی دریچه گاز است. برای این کار می‌توانید از اسپری مخصوص دریچه گاز کمک بگیرید یا از برس مخصوص (Intake Snake) یا ابزار مشابهی بهره بگیرید. با ابزاری که در دست دارید، محفظه ورودی هوا و هر قسمت دیگری که به طور مستقیم به دریچه گاز مرتبط است را تمیز کنید. برای این کار می‌توانید از پبچ‌گوشتی و انبردست نیز استفاده کنید. اگر نمی‌خواهید ابزار خاصی خریداری کنید، می‌توانید از یک مسواک نرم و یک مایع شوینده ملایم نیز کمک بگیرید. مراقب باشید که مسواک می‌تواند به سنسورهای داخل دریچه گاز آسیب برساند. از طرفی فرمول مواد جرم‌گیر نیز ممکن است بیش از حد برای قسمت داخلی دریچه گاز قوی باشد، به همین خاطر استفاده از مسواک یا ابزاری مشابه بیشتر توصیه می‌شود. فقط اطمینان خاصل کنید که راهنمایی‌ها را به دقت دنبال می‌کنید.

تمیز کردن رسوبات موتور

همانطور که پیشتر گفته شد، تمیز کردن قسمت‌های کثیف موتور به وسیله مکمل‌های جرم‌گیر، آسان‌ترین روش است. در این روش کافی است به فروشگاه مربوطه بروید، نوع جرم‌گیری که می‌خواهید را انتخاب و راهنمایی‌هایی که روی آن نوشته شده است را دنبال کنید. مکمل‌ها معمولاً بسته به نوع موتور و فاصله زمانی بین استفاده از آن‌ها، با هم فرق دارند. اما گر دوست دارید خودتان به صورت دست دریچه گاز را تمیز کنید، باید آماده باشید دست‌هایتان حسابی کثیف بشوند. باید محفظه هوای ورودی، وایر سنسورها و هر چیز دیگری که به آن متصل است را تمیز کنید. وقتی دریچه گاز باز است، بهتر است موتور را روشن نکنید. روشن کردن موتور در این مرحله ممکن است تنظیم موتور را به هم بزند و لازم باشد که وضعیت آن به دقت مورد بررسی و رفع عیب قرار بگیرد. برای دیدن قسمت داخلی دریچه گاز از چراغ قوه استفاده کنید تا رسوبات تشکیل شده در جداره داخلی آن را ببینید.

با این که مواد جرم‌گیر قوی می‌توانند رسوب را بر طرف و روند تشکیل آن را کند کنند، از طرفی می‌توانند به سنسورها و کاسه نمدها آسیب برسانند. استفاده از ابزارهای دیگر، حتی مسواک نرم نیز می‌تواند به برخی از قسمت‌ها آسیب برساند. بنابراین بهتر است حتماً از ابراز مخصوص این کار استفاده کنید که فقط به همین منظور طراحی شده‌اند. در صورت امکان یک وسیله پلاستیکی انعطاف‌پذیر پیدا کنید که بتواند بدون نیاز به خراشیدن، رسوب‌ها را برطرف کند. اگر از ابزار مخصوص استفاده کنید، دارای نوکی است که از قبل به میزان مناسبی مایع جرم‌گیر آغشته شده است و به قسمت د اخلی دریچه گاز آسیبی نخواهد رساند. ابزار را روی کل قسمت داخلی بکشید تا زمانی که همه رسوب‌ها برطرف بشوند. پس از انجام این کار، یک بازرسی چشمی انجام بدهید تا مطمئن شوید همه قسمت‌ها تمیز شده‌اند، سپس محفظه‌ها، وایرها و بست‌ها را به سر جایشان برگردانید.

 تمیز کردن رسوبات موتور

 تمیز کردن رسوبات موتور

 تمیز کردن رسوبات موتور

 

 

 

در

همه ما دوست داریم از قطره قطره سوخت اتومبیلمان حداکثر استفاده را بکنیم. اگر با هر بار سوخت زدن بتوانید حدود 32 کیلومتر بیشتر بروید، در طول سال 2 یا 3 بار از رفتن به پمپ بنزین معاف می‌شوید. اما مهمترین مانع در راه دستیابی به این امر، آمپر سوخت است که همواره میزان سوخت موجود در باک را به شما نشان می‌دهد. این در حالی است که به اعتقاد افراد بسیاری در بیشتر مواقع سوخت را کمتر از آنچه هست، نشان می‌دهد؛ به عبارت دیگر، هنگامی که آمپر باک سوخت را خالی نشان می‌دهد، هنوز چند لیتر سوخت در ته آن وجود دارد. در این مقاله قصد داریم تا اطلاعات بیشتری در خصوص نحوه عملکرد این آمپر به شما ارائه دهیم.

آمپر سوخت از 2 بخش تشکیل شده است: فرستنده که میزان سوخت موجود در باک را اندازه‌گیری می‌کند؛ صفحه نشانگر که این میزان را به راننده نشان می‌دهد. در ابتدا به بررسی واحد فرستنده می‌پردازیم.

واحد فرستنده

واحد فرستنده که در باک سوخت قرار گرفته، از یک شناور پلاستیکی متصل به یک میله آهنی باریک تشکیل شده است. در انتهای میله یک مقاومت الکتریکی متغیر قرار گرفته است که در برابر جریان الکتریسیته مقاومت می‌کند؛ گفتنی است، هر چه میزان مقاومت بیشتر باشد، جریان کمتری عبور می‌کند. مقاومت متغیر از یک رشته مواد مقاوم تشکیل شده و از یک طرف به زمین متصل است. عقربه‌ای که در صفحه نشانگر وجود دارد، در طول این رشته حرکت و جریان را از صفحه نشانگر به سمت مقاومت هدایت می‌کند. اگر عقربه به آن سمت از رشته که به زمین متصل است نزدیک باشد، مقاومت کمتری در مسیر جریان الکتریسیته وجود دارد و چنانچه در سوی دیگر رشته باشد، مقاومت بیشتری در مسیر جریان وجود دارد. هر چه شناور به بالای مخزن سوخت نزدیک تر باشد، عقربه به سمت زمین (قطب منفی) نزدیک تر می‌شود؛ این امر بدان معناست که میزان مقاومت کم است و جریان نسبتا زیادی از واحد فرستنده به سمت صفحه نشانگر عبور می‌کند. با پایین آمدن سطح سوخت در باک، شناور نیز پایین می‌رود، مقاومت افزایش می‌یابد و در نتیجه جریان کمتری به سوی نشانگر هدایت می‌شود. همین مکانیزم یکی از دلایل عدم دقت آمپر سوخت می‌باشد. به همین دلیل است که پس از سوختگیری و پر کردن باک، عقربه مدت زمان کوتاهی بر روی علامت “پر” باقی می‌ماند. هنگامی که باک را پر می‌کنید، شناور در بالاترین سطح قرار می‌گیرد و تا زمانی که سطح سوخت به زیر آن نرسد، در سوخت غوطه ور می‌ماند؛ عقربه آمپر نیز، تا زمانی که شناور پایین نرود، تکان نمی‌خورد. همین امر زمانی که شناور به کف باک نزدیک می‌شود نیز، اتفاق می‌افتد. از آنجایی که شناور هیچگاه به طور کامل به کف باک نمی‌رسد، هنگامیکه عقربه خالی بودن باک را نشان می‌دهد، هنوز مقداری سوخت در باک وجود دارد. یکی دیگر از دلایل عدم صحت آمپر سوخت، شکل باک می‌باشد. در خودروهای امروزی باک سوخت از پلاستیک ساخته و طوری قالب‌ریزی می‌شود که بتواند در کوچک ترین و تنگ ترین قسمت های خودرو نیز، جای بگیرد. این امر بدان معناست که هنگامی که شناور به نیمه مخزن می‌رسد، شاید کمی بیشتر از نیمه باک، سوخت در آن باقی مانده باشد؛ گفتنی است، این میزان به شکل باک بستگی دارد. حال به بررسی صفحه نمایشگر می‌پردازیم.

صفحه نمایشگر

این وسیله از ساختار بسیار ساده ای برخوردار است. جریان الکتریسیته ساطع شده از سوی فرستنده، از مقاومتی که دور یک رشته فلزی پیچیده شده یا در نزدیکی آن وجود دارد، عبور می‌کند. این رشته فلزی که به قلاب عقربه آمپر متصل است، از روی هم گذاشتن دو فلز مختلف به دست می‌آید و در اثر گرما یا سرما به یکدیگر نزدیک یا از هم دور می‌شوند. گفتنی است، ضریب انقباض و انبساط این دو فلز نیز، با یکدیگر متفاوت است. هنگامی که رشته تحت تاثیر گرما قرار می‌گیرد، یکی از فلزها کمتر منبسط می‌شود؛ در نتیجه این امر، رشته خم می‌شود و فلزی که بیشتر منبسط شده است، در قسمت بیرونی قرار می‌گیرد. همین خم شدن سبب حرکت عقربه می‌شود. در خودروهای جدید، جریان مستقیما به سمت صفحه نمایشگر فرستاده نمی‌شود؛ بلکه در این خودروها از یک ریزپردازنده استفاده می‌شود که ابتدا خروجی مقاومت را می‌خواند و سپس آن را به سمت داشبورد هدایت می‌کند. بدین ترتیب، دقت و صحت آمپر افزایش پیدا می‌کند. در ادامه به بررسی یکی از این سیستم ها می‌پردازیم.

نشانگرهای مجهز به ریزپردازنده

همان‌طور که گفته شد، در برخی خودروهای جدید ریزپردازنده موجود در باک سوخت، اطلاعات مقاومت متغیر را می‌خواند و سپس آن را به سمت ریزپردازنده تعبیه شده در داشبورد می‌فرستد. خودروسازان می‌توانند با درجه‌بندی محل شناور، اطلاعات دقیق تری در خصوص میزان سوخت موجود در باک به راننده ارائه دهند؛ این درجه بندی به خصوص در خودروهایی که شکل باک آنها پیچیده است، بسیار کاربردی بوده و با دقت بیشتری میزان سوخت را نشان می‌دهد. به همین ترتیب، چراغ هشدار دهنده مربوط به سوخت نیز، زمانی روشن می‌شود که سوخت واقعا به انتها نزدیک شده باشد، نه زمانی که هنوز چندین لیتر سوخت در باک وجود دارد. یکی دیگر از ویژگی های ریزپردازنده این است که از حرکت نا به جای عقربه جلوگیری می‌کند. در خودروهای معمولی هنگامی که می‌خواهید دور بزنید یا در یک مسیر شیبدار حرکت کنید، سوخت به یک طرف باک می‌رود و همین تغییر سطح، سبب حرکت شناور و در نتیجه بروز خطا در نمایش مقدار سوخت می‌شود. در این مواقع شاهد حرکت مداوم عقربه هستیم. اما در صورت وجود ریزپردازنده، موقعیت شناور مرتب بررسی می‌شود و همین امر، از حرکت بیش از حد عقربه جلوگیری می‌کند. با در نظر گرفتن خطاهای موجود می‌توان گفت، نمی‌توان چندان به این آمپر اعتماد کرد و افزایش دقت آنها منوط به اعمال تغییراتی در سیستم آنها می‌باشد.

در

بسیاری از افراد، با پدال های گاز الکترونیکی آشنایی دارند؛ این پدال ها جایگزین پدال هایی شده اند که در نسل قبلی به صورت کاملاً مکانیکی دریچه گاز خودرو را کنترل می کردند. ولی کم تر کسی با ترمز دستی الکترونیکی (EPB) آشنایی دارد. این سیستم جدید از اوایل قرن 21 مورد استفاده خودروسازان قرار گرفت. به طوری که آئودی A8 مدل 2004، دارای سیستم ترمزدستی الکترونیکی بود و تا سال 2009 تمام محصولات آئودی مجهز به این سیستم شدند. بعد از آئودی، خودروسازان دیگری مثل فولکس واگن، ولوو، کادیلاک، بیوک، جگوار و لکسوس نیز از این سیستم بهره بردند.

مکانیزم عملکرد ترمزدستی های مکانیکی به این شکل بود که یک کابل از اهرم ترمز دستی به چرخهای عقب متصل می گردید و با کشیدن اهرم دستی یا پایی (در برخی مدل های مرسدس بنز و اتومبیل های آمریکایی)، لنت های ترمز چرخ های عقب درگیر می شد و از حرکت خودرو جلوگیری می کرد. به طور کلی، دو نوع ترمزدستی الکترونیکی داریم. در نوع اول، ترمزهای عقب بوسیله کابل (مانند ترمزدستی های مکانیکی) فعال می گردند، با این تفاوت که یک موتور برقی کار دست راننده را انجام می دهد و نیروی مورد نیاز فعال کردن ترمزدستی را تامین می کند. در این خودروها، ترمزدستی با فشردن یک دکمه، فعال یا غیرفعال می گردد و توسط یک چیپ الکترونیکی کنترل می شود که در شرایط مختلف، مانند زمانی که خودرو در سربالایی قرار گرفته است و قصد حرکت مجدد دارد، به یاری راننده می شتابد.

ولی در نوع دوم، همانند فولکس واگن پاسات، موتور الکتریکی ترمز دستی در کالیپر ترمز چرخ عقب جاسازی شده است. در این سیستم هیچ گونه کابلی وجود ندارد و ترمزدستی فقط به واسطه نیروی الکتریکی فعال می گردد. در صورت فشردن دکمه و فعال شدن ترمزدستی، چراغ نمایشگر روی دکمه فعال سازی روشن شده و صدای هشدار نیز شنیده می شود. لازم به ذکر است این سیستم توسط همان دکمه نیز غیر فعال می شود. البته در اغلب خودروها، بعد از قرارگیری دنده در حالت D (حرکت) و فشردن پدال ترمز، ترمزدستی به صورت اتوماتیک غیرفعال می شود.

این سیستم نیز معایب و مزایای خود را دارد. از مزایای این سیستم می توان به کم شدن استهلاک قطعات ترمزدستی و کم تر شدن وزن خودرو و فضای اشغالی و از معایب آن می توان به هزینه بالای تعمیر و نگهداری آن اشاره کرد. البته دوستانی که علاقه وافری به “دستی کشیدن” دارند، باید این عادت خود را ترک کنند! شما حاضر به ترک عادت هستید؟