تا به حال بارها در مطالبی که در صفحات تیونینگ برای علاقه مندان به رشته تحریر در آمده است، ازقطعه ای به نام “دیفیوزر ” نام برده ایم؛ اما دیفیوزر چیست و دقیقا به چه کار می آید؟

وقتی یک خودرو با سرعت در حال حرکت بر روی جاده است، هوا از سه جهت در اطراف آن به حرکت در می آید: روی خودرو، زیر خودرو و جوانب خودرو. امروزه خودروها از ضریب آیرودینامیک خوبی برخوردارند؛بدین معنا که به انحنا دادن گوشه های بدنه در سه جانب خودرو در هنگام طراحی، اجازه می دهند خودرو کمترین برخورد را با هوا داشته باشد و بتواند شتاب و سرعت خوبی بگیرد که البته این انحناها در میزان مصرف سوخت و کاهش آلایندگی نیز موثرند. دیفیوزر در قسمت عقب زیر سپر نصب می شود؛ در این جا جریان هوایی که با سرعت از زیر خودرو عبور می کند به ویژه در سرعت های بالا، نیرویی ایجاد می کند که انتهای خودرو را به سمت بالا می فشارد. این مقدار نیرو در سر پیچ ها به ویژه در مسابقات که خودرو به سرعت های بالای 200 کیلومتر دست می یابد، سبب منحرف شدن خودرو و خارج شدن کنترل آن از دست راننده می شود. بنابر این با نصب دیفیوزر، سعی می شود این هوای جریان یافته در زیر خودرو به نحوی به بیرون هدایت شود که فشار به خودرو کاهش یابد. در واقع دیفیوزر به جریان یافتن هوا در زیر خودرو شتاب بیشتری می بخشد و بدین ترتیب فرمان پذیری خودرو نیز بهبود می یابد. البته نصب یک بال آیرودینامیک در بالای قسمت انتهایی خودرو می تواند به کمک دیفیوزر بیاید و در مجموع این دو قطعه، نیروی روبه پایین ( Downforce )ایجاد می کنند که از آن به نام نیروی چسبانش خودرو به زمین یاد می شود.هوایی که توسط بال به زیر فرستاده می شود به مکش هوای خارج شده از لبه دیفیوزر کمک می کند. قرار دادن اگزوزها داخل دیفیوزر به عملکرد بهتر دیفیوزر کمک می کند برای همین اغلب تیونرها اگزوزها را از میانه یا طرفین دیفیوزر خارج می کنند تا لوله های اگزوز مزاحم جریان هوای خروجی از زیر ماشین نشوند. همچنین هوای خروجی از اگزوزها به شتاب گرفتن جریان هوای خروجی از زیر ماشین کمک می کند.

دیفیوزر در قسمت جلو هم استفاده می شود. در خودروهای مسابقه (می توانید دربین خودروهایی که در مسابقات 42ساعته لمان شرکت می کنند ببینید) این قطعه از همان بدو ورود هوا فشار آن را می کاهد. برخی از دیفیوزرهای جلو، هوا را به سمت چرخ های جلو هدایت می کنند. لیکن اغلب تیونرها برای این منظور از اسپویلر لیپ استفاده می کنند که در مورد کارکرد و انواع آن نیز خواهیم نوشت.

نوعی از دیفیوزرها دوطبقه ( double-decker) یا چندطبقه(Multi-deck)هستند؛ به این معنا که بعضا دو یا چند طبقه دارند. برای نخستین بار سال 2009 تیم های براو نجی پی، ویلیامز و تویوتا در مسابقات فرمول یک از این دیفیوزر استفاده کردند.

در پایان لازم به ذکر است که دیفیوزرها از مواد اولیه مختلفی ساخته می شوند که مهم ترین و گران ترین نوع آن، الیاف کربن است. الیاف کربن چندین برابر فولاد مقاومت دارد و ضمنا چند برابر سبکتر از فولاد و حتی مواد پلاستیکی است، اما با این حال دیفیوزرهای پلیمری و کامپوزیتی نیز در خودروها به کار گرفته می شوند.

گرچه در فصل بهار به سر می‌بریم، اما چند روزی است تابستان دارد در کار طبیعت دخالت می‌کند و از همین حالا گرمای خود را به رخ می‌کشد، به ویژه در شهرهای نیمه جنوبی کشورمان که روشن کردن کولر خودرو را در ایام دل‌پذیر اردیبهشت به امری واجب تبدیل کرده است. به همین بهانه بر آن شدیم تا اطلاعاتی کپسولی و مختصر درباره نحوه استفاده و نگه‌‍داری از تهویه مطبوع یا همان کولر خودرو به خوانندگان محترم ارایه کنیم؛ امید که مفید واقع شود.

 

تهویه خودرو چیست؟

بسیاری از مردم تصور می‌کنند سیستم تهویه خودرو، فقط از بخاری و کولر تشکیل شده است. شاید شما هم با خواندن این جمله از خود بپرسید، مگر غیر از این است؟ در پاسخ باید گفت، بله؛ چون یک حالت دیگر هم در سیستم تهویه خودرو وجود دارد و آن، حالت «پنکه» است و آن، هنگامی است که هوا از بیرون وارد اتاق می‌شود، بدون این که بخاری یا کولر درگیر باشد. اصولا این حالت مختص زمانی است که هوای داخل اتاق، نه سرد است و نه خیلی گرم و فقط نیاز به تهویه دارد تا هوا از حالت خفگی درآید. حسن انجام این کار و اصلا مزیت استفاده از سیستم تهویه و کولر این است که از بازشدن پنجره‌ها جلوگیری می‌کند. این کار نه تنها جلوی ورود سروصدا و آلودگی را می‌گیرد، بلکه با بهبود وضع آیرودینامیکی بدنه، باعث کاهش مصرف سوخت در سرعت‌های بالا و بهبود ایمنی و پایداری در جاده می‌شود.

فراموش نکنیم که باز کردن پنجره‌های خودرو به منظور تهویه داخل کابین به ویژه در هوای آلوده شهر و یا در سرعت‌های بالا امری اشتباه است، چرا که قابلیت پایین آمدن شیشه‌ها در حقیقت برای فراهم ساختن امکان گفت‌وگو با دیگران، رد و بدل کردن اشیا و احیانا لذت بردن از هوای آزاد در طبیعت پیش‌بینی شده است.

سرما در گرما

سیستم تهویه را به ویژه هنگامی که داخل خودرو بسیار گرم شده است، بلافاصله بعد از وارد شدن به داخل خودرو روشن نکنید. پس از وارد شدن به خودرو، پنجره ها را پایین کشیده و صبر کنید تا هوای داخل خودرو عوض شود؛ بعد از چند دقیقه می توانید سیستم تهویه مطبوع خودرو را روشن کنید. می‌دانید دلیل این کار چیست؟

بر اساس تحقیقات صورت گرفته، داشبورد، صندلی و سیستم تهویه از خود گاز بنزن متصاعد می کنند که یک گاز بسیار سمی و سرطان‌زاست. شاید بارها بویی شبیه به بوی پلاستیک گرم‌شده را در خودروتان احساس کرده‌اید؛ این همان بوی گاز سرطان‌زای بنزن است. علاوه بر سرطان‌زا بودن، گاز بنزن به استخوان‌ها آسیب رسانده (مسمومیت استخوان‌ها) و نیز باعث ابتلا به کم‌خونی و کاهش سطح گلبول‌های قرمز خون می شود. همچنین تماس طولانی‌مدت با این گاز سمی باعث ابتلا به لوسمی شده که نوعی از سرطان خون مربوط به گلبول‌های سفید است و در مواردی هم‌زمان با افزایش ریسک ابتلا به سرطان، باعث سقط جنین در خانم‌ها می‌شود.

میزان قابل قبول بنزن در هوای آزاد حدود 50 میلی گرم در واحد حجم است، در حالی که میزان بنزن موجود در داخل یک خودروی پارک شده با پنجره های بسته بین 200 تا 400 میلی‌گرم است. حال اگر این خودرو در فضای باز و زیر نور خورشید در دمای بالای 40 درجه سانتی‌گراد پارک شده باشد، سطح بنزن موجود در فضای داخل آن بین دوهزار تا چهار هزار میلی‌گرم بالا میرود که 40 برابر بیش‌تر از میزان قابل قبول آن در واحد حجم خواهد بود.

آغاز به کار کولر

سعی کنید کولر را هنگامی روشن کنید که دور موتور، پایین باشد و از روشن کردن آن در سرعت‌ها و دورهای بالای موتور خودداری کنید تا از آسیب به کلاچ کمپرسور جلوگیری شود. در ابتدای کار، سرعت پنکه کولر را زیاد کنید تا هوای گرم انباشته شده در مجاری تهویه و در داخل اتاق سریع‌تر تخلیه شده و در ضمن، کل سیستم هم خنک و آماده کار شود.

سرعت‌های مختلف پنکه

پنکه، بادبزن یا همان فن کولر معمولا دارای چند سرعت قابل تنظیم است. در کولر خودروهای قدیمی مثل خودروهای امریکایی دهه 70 که سیستم، فاقد ترموستات و حسگر دما بود، کمپرسور کولر با روشن کردن دکمه مخصوص از روی داشبورد، با موتور درگیر می‌شد و فرقی نمی‌کرد که شما سرعت پنکه را روی چه عددی تنظیم کنید، چون در هر صورت کمپرسور به صورت یک‌نواخت کار خود را انجام می‌داد. در خودروهای امروزی، کولر خودرو مجهز به ترموستات است؛ هرچه سرعت پنکه بیش‌تر شود، گازی که در اواپراتور گردش و اتاق را خنک می‌کند، سرمای خود را زودتر از دست می‌دهد و فرمان درگیری مجدد کمپرسور یا همان «اتومات کردن» با فواصل کم‌تری صادر می‌شود؛ در نتیجه کمپرسور زمان بیش‌تری را درگیر خواهد بود و مصرف سوخت بیش‌تر خواهد شد.

کولر مراقبت می خواهد

اگر سال به سال به کولر خودرو و فیلتر آن نگاهی نمی اندازید و با گرم شدن هوا تنها دکمه آن را فشار می دهید تا هوای داخل اتاق خنک شود، توصیه می کنیم از کولر استفاده نکنید، چون تنها باعث سرماخوردگی، کیپ شدن بینی و حساسیت می شود. کولر خودرو مکانی مرطوب و جایگاهی مناسب برای رشد انواع قارچ ها، میکروب ها و کپک هاست و به همین خاطر تمیز کردن آن به ویژه در فصولی که گرده گیاهان در هوا پخش است می تواند از بروز بسیاری ناراحتی های دستگاه تنفسی به ویژه در افراد مبتلا به آلرژی جلوگیری کند.

چند نکته درباره کولر خودرو

خنک شدن در هوای گرم تابستان، خلاص شدن از کلافگی و خواب‌آلودگی ناشی از گرما و بهبود تنفس و گردش خون از فواید استفاده از کولر در فصل گرم است، اما کولر خودرو خطراتی هم می تواند برای سلامت شما داشته باشد که با رعایت برخی مسایل می توانید از آن‌ها پیش‌گیری کنید.

– استفاده از کولر در حضور کودکان به ویژه در هوای گرم و سفرهای طولانی‌مدت ضروری است، زیرا مانع گرما‌زدگی آن‌ها می شود. اگر دریچه های کولر شما جلوی خودرو قرار گرفته و کودکان روی صندلی عقب هستند، حتما به گونه ای دریچه را تنظیم کنید که هوای خنک به عقب خودرو هم برسد. اما اگر در عقب خودرو هم برای هر فرد دریچه ای تعبیه شده می توانید دریچه را به گونه ای تنظیم کنید که باد شدید به گردن و صورت کودکان نخورد و سبب گرفتگی ماهیچه‌های آن‌ها نشود.

-استفاده از کولر و دستگاه تهویه در تونل فقط در شرایطی مناسب است که هوا امکان ورود از بیرون را نداشته باشد. در فضای تونل ها دود و ذرات معلق جمع می شوند و در صورتی که دستگاه تهویه روی حالت گردش داخلی نباشد، آن را به داخل اتاق می کشاند. هرچند تونل‌های شهری تهران و برخی از تونل‌های بین شهری دارای سیستم‌های تهویه قوی مانند جت‌فن‌ها هستند، اما توصیه می‌شود در هوای آلوده، سیستم تهویه را در حالت گردش داخلی هوا قرار دهید.

– در فضای شهری به ویژه در ترافیک ها نیز روشن کردن کولر در حالت ورود هوا از بیرون، سبب ورود ذرات و دود به داخل می شود، پس ترجیحا در هنگام توقف یا سرعت پایین کولر را در صورت مناسب بودن دما خاموش کنید یا دست‌کم در حالت گردش داخلی قرار دهید. اگر کولر خودرو شما مانند 206 تیپ پنج و شش از نوع اتوماتیک بوده و دستگاه تنظیم دما دارد، بهتر است آن را روی دمای دلخواه خود تنظیم کنید تا به طور اتوماتیک روشن و خاموش شود.

خاموش نگه داشتن کولر از نظر بسیاری افراد راه حل مناسبی برای صرفه جویی در مصرف بنزین است اما حقیقت چیز دیگری است. اگر در حین توقف یا سرعت پایین از کولر استفاده کنید، بنزین بیش‌تری مصرف می شود اما استفاده از آن در بزرگ‌راه ها با سرعت بالا بنزین بسیار کمی مصرف می کند، چرا که اگر در همان حالت، به جای روشن کردن کولر، شیشه‌ها را پایین بکشید، به دلیل برهم خوردن وضعیت آیرودینامیکی خودرو، مقداری به مصرف سوخت افزوده خواهد شد.

رطوبت سبب می شود فیلترها مکان مناسبی برای رشد قارچ و کپک ها باشند. گاهی پیش می آید که با روشن کردن کولر خودرو بوی نامطبوعی در هوا می پیچد. این به آن معنی است که یا خودروی شما فیلتر ندارد (مثل تندر90 که می‌توان با تهیه فیلتر از بازار آزاد این مشکل را حل کرد)، یا فیلتر کثیف و پر از قارچ و میکرب شده و نیاز به پاک شدن یا تعویض دارد.

– دو نکته زمستانی را هم فراموش نکنید: اول این که کولر حداقل هر ماه یک بار به مدت سی دقیقه – یعنی حتی در فصول سرد سال – باید روشن و کمپرسور درگیر شود تا گاز خنک‌کننده به اصطلاح رسوب نکند، چون در این صورت ناگزیر خواهید بود چند ده هزار تومان برای شارژ گاز کولر هزینه کنید. نکته دوم این که در فصول سرد سال که معمولا داخل اتاق و شیشه‌ها بخار می‌گیرد، اگر روشن کردن بخاری و ورود هوا از بیرون به داخل هم افاقه نکرد، به عنوان آخرین راه، باید در حین روشن بودن بخاری و ورود هوای گرم، دکمه کولر را روشن کنید تا کمپرسور نیز درگیر شود. از آن‌جا که یکی از خاصیت‌های کولر، جذب رطوبت محیط است، این کار ضمن ادامه کار بخاری و گرم کردن کابین، باعث کاهش رطوبت داخل شده و به بخارزدایی شیشه‌ها کمک خواهد کرد.

پمپ آب یا همان واترپمپ چقدر برای سیستم خنک کننده اهمیت دارد؟ برای فهم راحت تر این موضوع می توان واترپمپ را با قلب انسان مقایسه کرد که اگر از کار تلمبه زدن بیفتد، جریان خون وجود نخواهد داشت و فرد خواهد مرد. به همین صورت اگر چرخه پمپ آب خودرو یا کامیون نیز خراب شود، خودرو بیش از حد گرم شده و از کار خواهد افتاد. از فرایند احتراق بنزین در موتور، حرارتی در حدود دو هزار تا 2500 درجه سانتی گراد تولید می شود و فقط با چند لیتر سیال مثل آب و یا ترکیبی از آب و ضد یخ و ضد جوش باید موتور را به دمایی بین 90 تا 95 درجه سانتی گراد رساند و آن را خنک کرد. پمپ آب،گرمای تولیدشده توسط موتورهای درون سوز را پخش می کند تا حرارت موتور در حد مناسب حفظ شود. این وسیله شکلی مدور دارد و از اتاقک هایی تشکیل شده که محوری در مرکز دارد. آب داخل موتور برای گردش درون مجاری آن نیاز به نیرو یا در واقع پمپی دارد که آب را با فشار به داخل موتور براند. این وظیفه به عهده واترپمپ است که نیروی خود را به وسیله تسمه از موتور می گیرد و با گردش آن ، آب از رادیاتور به داخل موتور و از آن جا برای خنک شدن، دوباره وارد رادیاتور می شود.

واترپمپ ابزاری است که با انتقال مایع خنک کننده از رادیاتور به موتور نقش مهمی در خنک کردن آن ایفا می کند. به باور کارشناسان، این وسیله از مهم ترین اجزای سیستم خنک کننده خودرو محسوب می شود که مانع گرم شدن بیش از حد موتور می شود و در صورت بررسی نکردن دوره ای آن منجر به تعمیرات پرهزینه و گزاف خواهد شد. اگر پمپ آب با فشار کم کار کند، باز خسارت قابل توجهی را به رادیاتور، شیلنگ ها، ترموستات و غیره وارد می کند. بهتر است در این مواقع خودرو را به کنار جاده کشانده و دیگر به رانندگی ادامه ندهید چون در غیر این صورت دمای موتور بالا رفته و باعث از بین رفتن واشر سرسیلندر و صدمات بعدی به موتور خواهد شد. اگر صدای زوزه مانندی از موتور شنیدید، نشان می دهد که رابط پمپ آب خوب کار نمی کند. در چنین شرایطی پمپ شروع به چکه کردن می کند، بنابراین مراقب قطرات آب زیر خودرو باشید و سطح مایع خنک کننده را بررسی کنید و طی یک برنامه منظم به تعویض آن بپردازید تا مطمئن شوید که دیگر نشتی وجود ندارد.

اجزای سیستم خنک کننده شامل موارد زیر است: واترپمپ که مایع خنک کننده را داخل مجاری درون سرسیلندر و بدنه موتور به حرکت در می آورد. رادیاتور محفظه ای مشبک مانند است که تبادل حرارتی بسیار زیادی با هوا دارد و برای انتقال گرمای مایع خنک کننده به هوا طراحی شده است. آب پس ازخنک شدن در رادیاتور، آماده انتقال مجدد به موتور می شود. ترموستات وسیله ای است که با کنترل ورود و خروج مایع خنک کننده، دمای موتور را در حد ثابتی نگه می دارد. درپوش رادیاتور فشار سیستم مایع خنک کننده را کنترل می کند، باعث افزایش دمای نقطه جوش مایع خنک کننده شده و مانع خروج آب از رادیاتور می شود. شیلنگ یا رابط های گوناگون که مایع خنک کننده را از موتور به سمت رادیاتور و بالعکس منتقل می کنند. زمان دقیق تعویض پمپ آب مشخص نیست اما بسته به ساخت و مدل آن، معمولا طول عمری بین 100هزار تا 150 هزار کیلومتر دارد. بدون شک با به کار گرفتن اقدامات ایمنی، عمر سیستم خنک کننده موتور طولانی تر شده و جلوی هزینه های گزاف را خواهد گرفت.

سوپاپ سوخته سوپاپی است که بیش از حدگرم شده و دیگر قدرت و توان آب بندی مناسب راندارد. سوختن سوپاپ معمولا در مورد سوپاپ های تخلیه یا دود رخ می دهد زیرا نسبت به سوپاپ های مکش بسیار داغ تر کار می کنند.

با آزمایش تراکم یا همان کمپرس می توان به تشخیص سوپاپ سوخته پی برد. اگر سیلندر، کمپرس زیاد یا کمی نشان دهد، معمولا به معنی وجود سوپاپ تخلیه ای است که آب بندی نمی کند. سوپاپ ممکن است سوخته باشد، اما ممکن است آسیب های دیگری مانند ترک خوردگی هم در آن وجود داشته باشد که سبب شود تا قسمت هایی از فلز، از بین رفته و یا سطح سوپاپ دچار خوردگی شود.

راه حل این مشکل، باز کردن سرسیلندر، تعویض سوپاپ ایراددار و حتی تعویض نشیمن یا “سیت ” سوپاپ است. به عنوان یک اصل، معمولا سرسیلندر وظیفه یک سوپاپ کامل را در این وضعیت برعهده دارد، زیرا بقیه سوپاپ ها و گایدها نیز نیاز به رسیدگی دارند. اگر سوپاپ تخلیه خوب کار نکند، احتمالا بقیه سوپاپ ها نیز در آستانه از کار افتادن خواهند بود.

چرا سوپاپ می سوزد

دلایل گوناگونی برای سوختن سوپاپ ها وجود دارد.یک علت، خوردگی است که به صورت خودکار روی می دهد. هر چه کارکرد خودرو بالاتر رود، به دلیل ضربات مداوم و خوردگی حرارتی، فلز روی سطح سوپاپ و نشیمن ساییده می شود. سوپاپ تخلیه از طریق نشیمن ، گرمای زیادی را بیرون می برد، بنابراین هنگامی که سطح آن و سیت سوپاپ مستهلک می شود و ناحیه تماس کاهش می یابد، سوپاپ شروع به داغ شدن می کند. سرانجام ساختار گرما، فلز را ضعیف کرده و قطعات سوپاپ شروع به داغ شدن می کند. به محض رخ دادن این موضوع، در آن محل یک نقطه گرم تشکیل می شود که فرایند اضمحلال سوپاپ و متعلقات آن را هر چه بیش تر تسریع می کند. این فرایند از نشتی سوپاپ شروع شده و سپس، تراکم کاهش می یابد که نتیجه آن روبه رو شدن با یک سیلندر ضعیف یا ازکارافتاده است و قدرت، نرمی و روان بودن و نیز عملکرد موتور کاهش قابل توجهی پیدا می کند. اگر سوپاپ تخلیه خوب عمل نکند، آلاینده ها را به طرز قابل توجهی افزایش می دهد زیرا این فرصت را به وجود می آورد که سوخت خام به سمت اگزوز راه پیدا کند. بنابراین، مواد آلاینده ای مانند هیدروکربن های نسوخته زیاد ممکن است نشانه ای از سوختگی سوپاپ باشد. اگر لبه کناری سوپاپ نیز به دلیلی خراب شود سوپاپ تخلیه ممکن است بسوزد. عدم کارایی لبه کناری سوپاپ مانع این می شود که سوپاپ به طور کامل بسته شود و در این صورت سبب نشتی و گرم شدن بیش از حد خواهد شد.سوختن سوپاپ نیز می تواند سبب داغ شدن پیشرانه یا دمای احتراق بالا شود که معمولا به دلایل مشکلات خنک کنندگی، احتراق نامعمول مانند انفجار یا احتراق زودهنگام و عدم گردش دوباره گازهای اگزوز، زمان بندی احتراق به تاخیر افتاده یا ترکیبات ناشی از احتراق به هم می ریزد.

عقب نشینی سوپاپ

وضعیتی که به عنوان عقب نشینی سوپاپ شناخته شده، این فرصت را برای آن فراهم می آورد تا از سرسیلندر به دلیل استهلاک بیش از حد نشیمن سوپاپ عقب نشینی کند. این کار سبب می شود تا لبه کناری سوپاپ عمل نکرده و در نتیجه سوپاپ ها نشتی داده و بسوزند. این کار در موتورهای قدیمی تر به ویژه خودروهایی که قبل از سال 1957 ساخته شده اند، بیش تر رخ می دهد. استهلاک و خوردگی نشیمن سوپاپ با بنزین سرب دار کاهش می یابد، زیرا سرب به منزله ماده روان کننده عمل می کند، اما با حذف سرب، موتورها مجبور هستند تا با نشیمن ها یا سیت های سخت تری ساخته شوند. موتورهای قدیمی تر، سیت های سختی نداشتند، به همین دلیل با روی آوردن بسیاری از افراد به بنزین بدون سرب، مشکلات خوردگی سیت بیش تر شد. بنابراین، اگر شما با خودروی قدیمی رانندگی می کنید، یا باید از مواد افزودنی جایگزین سرب استفاده کنید تا از سوپاپ ها و نشیمن ها محافظت شود و یا هنگامی که تعمیر سرسیلندر انجام می دهید، از تعمیرکار بخواهید سیت سوپاپ ها را با نوع سخت آن تعویض کند.

وظیفه سوپاپ چیست؟

وظیفه سوپاپ، جدا کردن سرسیلندر از موتور است.سوپاپ ها وظیفه دارند، در زمان های مناسب ابتدا مخلوط هوا و سوخت را وارد سیلندر سازند؛ پس از آن در مراحل تراکم و احتراق، بسته بمانند و سپس در مرحله تخلیه، گازهای ناشی از احتراق را از سیلندر خارج کنند. بنابراین سوپاپ ها، گایدها و نشیمن ها می توانند کمپرس و کنترل روغن را حفظ کنند. بررسی سوپاپ ها زمانی ممکن است لازم باشد که خودرو، 80 هزار کیلومتر یا بیش تر کار کرده باشد یا این که مشکلات سوختگی سوپاپ، کمپرس یا روغن سوزی پدید آید. قبل از این که به توصیف مراحلی که سوپاپ در آن دخیل است، بپردازیم، باید یادآوری کنیم که به تعمیرگاهی مراجعه کنید که کیفیت، اولویت اصلی کارش است. معمولا بررسی سوپاپ با بازکردن، تمیز و بررسی کردن سرسیلندر شروع می شود. سرسیلندرهای چدنی Magnafluxed دارای شار مغناطیسی هستند تا برای تَرَک های مویی و نازک بررسی شوند. این کار با به کاربردن یک میدان مغناطیسی قوی به سرسیلندر و پاشیدن پودر آهن بر روی آن امکان پذیراست. ترکها، میدان مغناطیسی را به هم زده و پودر آهن را جذب می کنند و سبب می شوند تا تَرََ کهای نامرئی، راحت تر به چشم بیایند.

ترک ها چیزهای بدی هستند زیرا ممکن است آب به سمت اتاق احتراق نشت کند و سیلندرها آسیب دیده و سبب شوند تا آب در گردش از بین برود و پیشرانه، بیش از حد گرم شود. اگر تر کها در نواحی حساس سرسیلندر دیده شوند، باید به تعمیر و در نهایت تعویض آن پرداخت. تر کها در سرسیلندرهای چدنی اغلب اوقات با فرایندpinning تعمیر می شوند. ترک برداشتن سرسیلندرهای آلومینیومی خیلی رایج است که اغلب با جوش کاری تعمیر می شوند.

بعد از این که سرسیلندر تعمیر شد، بیش تر تعمیرگاه ها معمولا تست فشار را برای آن انجام می دهند تا از عدم نشتی مطمئن شوند.به محض این که سرسیلندر از این مرحله عبور کرد، از نظر صاف و مسطح بودن نیز بررسی می شود. سطح سرسیلندر باید تخت باشد تا واشر کاملا آب بندی کند. تاب داشتن بیش از حد، زبری و ناهمواری یا هرگونه آسیب دیگری می تواند سبب از ک ار افتادن واشر سرسیلندر شود. اگر سرسیلندر معیارهای لازم در این زمینه را نداشته باشد، باید تعویض شود. معمولا سرسیلندر، گوشت کافی دارد تا بتوان آن را به تراشکاری فرستاد. اما در برخی سرسیلندرهای آلومینیومی، فلز به مقدار کمی برای تراشیدن آن وجود دارد.

زمان بندی یا تنظیم زمان های باز و بسته ماندن سوپاپ ها را قطعه ای به نام میل بادامک انجام می دهد.

میل بادامک از بالا در سرسیلندرهای آلومینیومی اغلب به دلیل بیش از حد گرم شدن، تاب برمی دارند. اگر این مشکل برطرف نشود، اغلب اوقات سرسیلندر را دوباره در کوره مخصوصی قرار می دهند تا بتوانند با خم کردن آن به وضعیت همواری برسند.

مرحله بعد سوپاپها، گایدها و نشیمن ها هستند. خوردگی گایدها باید بررسی شود زیرا اغلب اوقات مستهلک شده اند و باید عوض شوند. سرسیلندرهای آلومینیومی، گایدهای چدنی یا برنزی دارند که می توانند تعویض شوند اما برای سرسیلندرهای چدنی این کار شدنی نیست.

اگر قرار است از سوپاپ دوباره استفاده شود، باید از نظر صیقلی بودن بررسی شود. بسیاری از تعمیرگاه ها به صورت خودکار همه سوپاپ های تخلیه را تعویض می کنند تا خیال شان راحت تر باشد. نشیمن ها در سرسیلندر یا باید بریده شوند یا بر پایه چیزی قرار بگیرند تا سطح مورد نیاز برای آب بندی را حفظ کنند. اگر نشیمن ترک بخورد یا خیلی مستهلک شود، باید عوض شود. اگر این کار امکان پذیر نباشدکل سرسیلندر باید عوض شود. همه سرسیلندرهای آلومینیومی نشیمن های فولادی سختی دارند که باید تعویض شوند.

فنرهای سوپاپ همگی باید بررسی و از نظر قابلیت تحمل فشار آزمایش شوند. نگه دارنده های فنر و بقیه اجزا نیز کاملا مورد بررسی قرار می گیرند. هر گونه خوردگی، خرابی، استهلاکی ا آسیب به قطعات باید ترمیم یا تعویض شود. در مرحله آخر، سوپاپ ها در سرسیلندر قرار گرفته و با لایی فلزی تنظیم می شوند تا ارتفاع مناسب را حفظ کنند. این کار به این دلیل لازم است که تراشکاری سوپاپ و نشیمن، ابعادشان را تغییر میدهد. از آن جا که ارتفاع سوپاپ، هندسه وشکل مجموعه و همچنین استهلاک گاید را تحت تاثیر قرار می دهد، این موضوع از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. اگر موتور میل بادامک از بالاست، میل بادامک نیز باید در جای خود قرار گیرد و ضمنا لبه کناری سوپاپ قبل از تحویل سرسیلندر به مشتری تنظیم شود.