دسته: آموزش فنی

در

از آنجا که موتور خودرو نیز کارکردی شبیه به سوخت و ساز بدن ما دارد، تغذیه مناسب و صحیح آن هم اهمیت بالایی در کارکردش خواهد داشت. پمپ بنزین یکی از عوامل مهم در کارکرد موتور است. وقتی سوخت به میزان کافی به موتور نرسد یا فشار لازم برای پاشیده‌شدن توسط انژکتور‌ها را نداشته باشد، موتور خودرو هر‌ قدر هم تنظیم باشد، باز هم کارایی آن تحت‌الشعاع قرار خواهد گرفت. امروزه با وجود انژکتوری بودن خودروها، پمپ بنزین‌های برقی جایگزین نمونه‌های مکانیکی شده‌اند.

در این مطلب سری به نمونه‌های مکانیکی خواهیم زد و اختلاف کارکرد آنها را با پمپ‌های برقی و مهم‌ترین دلایل بازنشسته شدن آنها‌ بررسی خواهیم کرد.

پمپ بنزین الکتریکی:

نحوه کار پمپ بنزین‌های برقی که با باز شدن سوئیچ کار می‌کنند را می‌توان به طور خلاصه شبیه به یک مکنده دانست. با ارسال دستور از ECU و رله دوبل، بنزین توسط موتور الکتریکی داخل پمپ مکیده می‌شود و با گذر از اطراف سیم‌پیچ و روتور داخل مجموعه پمپ که با هم در نقش یک موتور الکتریکی هستند، آنها را خنک کرده و به سمت موتور ارسال می‌شود. مجموعه داخل پمپ در نقش یک موتور الکتریکی با داشتن یک توربین در انتهای خود، یک مکش منظم را ایجاد می‌کنند. از آنجایی که سیستم و شلنگ‌ها کاملا حالت خلأ دارند، این مکش منظم در مقایسه با قطر کم شلنگ بنزین خارج شده از باک، جریان پر فشار و مناسبی را برای موتور آماده می‌کند. این جریان پر فشار و منظم سوخت، یکی از مهم‌ترین مزیت‌های آنها به شمار می‌رود. ضمن اینکه جریان سوخت ارسالی همیشه بیش از حد نیاز موتور است که همین عامل باعث می‌شود انژکتور‌ها و یا کاربراتور همیشه سوخت کافی برای تزریق به داخل موتور داشته باشند و اصطلاحا موتور کم نیاورد. سوخت اضافی نیز توسط مسیر بازگشت به داخل باک خودرو باز‌می‌گردد. از دیگر مزیت‌های بزرگ این پمپ‌ها در این است که کارکردشان اثری در گرم شدنشان ‌‌ندارد، چراکه سوخت ارسالی با گذر از اطراف سیم‌پیچ درون آن، باعث سرد‌شدن این قسمت‌ها می‌شود. اما از طرفی به کارکرد بدون سوخت و یا نفوذ ناخالصی و کثیفی سوخت به داخل خود، حساس‌تر هستند و همین عامل در کاهش عمر آنها اثر خواهد داشت.

درون این پمپ‌ها یک سوپاپ یکطرفه قرار دارد تا در زمانی که موتور خودرو خاموش است، سوخت به داخل باک برنگردد و روشن شدن دوباره آن به مخاطره نیفتد.

همچنین با وجود کلید حساس به ضربه و تصادفی که درون محفظه پیشرانه در خودرو‌های انژکتوری قرار دارد، با چپ شدن و تصادف خودرو، از ارسال سوخت به پیشرانه جلوگیری شده و پمپ قطع می‌شود تا ایمنی اتومبیل نیز تامین شود. پمپ‌های برقی امروزه بیشتر از نوع داخل باک یا In Tank هستند که مهم‌ترین تفاوت آنها در مقایسه با نمونه‌های خارج باک یا In Line در کاهش صدای کارکرد موتور پمپ و خنک‌تر بودن آن است.

پمپ بنزین مکانیکی:

اما در نقطه مقابل این پمپ‌ها، نمونه‌های مکانیکی قرار دارند. این پمپ بنزین‌ها هیچ شباهت ظاهری با مدل‌های برقی ندارند و در کنار پیشرانه و نزدیک به میل سوپاپ نصب می‌شوند. از این پمپ‌ها اهرمی بیرون زده که به نام شیطانک شناخته می‌شود. شیطانک توسط میل سوپاپ تحریک شده و به حرکت در‌می‌آید. درست شبیه به بادامک‌هایی که روی میل سوپاپ قرار دارند، بادامکی نیز برای ضربه‌زدن به شیطانک قرار گرفته است. با هر ضربه‌ای که به شیطانک وارد می‌شود، شیطانک بالا و پایین می‌رود و درست شبیه به یک تلمبه عمل می‌کند. درون این نوع پمپ بنزین‌ها قطعات بسیار دیگری نظیر دیافراگم وجود دارد که با شیطانک در ارتباط است.

وقتی سر شیطانک به بالا می‌رود، انتهای آن پایین آمده و دیافراگم را به پایین می‌کشد. خلأ ایجاد شده در محفظه پمپ بنزین، باعث مکش و ورود بنزین به داخل پمپ می‌شود. این بنزین از یک سوپاپ یکطرفه که فقط اجازه ورود بنزین به پمپ را می‌دهد، داخل پمپ می‌شود. زیر دیافراگم یک فنر قوی تعبیه شده است که وظیفه آن برگرداندن دیافراگم به محل اول و همچنین پایین آوردن سر شیطانک است. با این اتفاق، بنزین وارد شده به پمپ، از سوپاپ دیگری که برعکس سوپاپ اول عمل می‌کند و فقط اجازه خروج بنزین را می‌دهد، از پمپ به سمت پیشرانه، ارسال می‌شود.

این عمل با هر بار چرخش میل سوپاپ تکرار می‌شود تا همیشه بنزین کافی برای سوخت و ساز در دسترس باشد. همچنین چون همیشه پمپ بنزین در حال ارسال سوخت به سمت پیشرانه است، با قرار دادن یک صافی مخصوص، بنزین زیادی ارسال شده به کاربراتور، به سمت باک بر‌می‌گردد.

هر‌چند که بزرگ‌ترین عیب نمونه‌های برقی، سوختن ناگهانی آنها می‌تواند باشد اما مزیت‌های بزرگ این پمپ‌ها نسبت به نمونه‌های مکانیکی باعث شده‌ تا امروزه برادران مکانیکی خود را بازنشسته کنند. این مزیت‌ها را می‌توان به شرح زیر برشمرد.

1- پمپ‌های برقی اندازه کوچک‌تری دارند و می‌توان آنها را در هر جایی نصب کرد.

ضمن اینکه با قرار‌گرفتن در داخل باک و همچنین به واسطه نوع طراحی همیشه خنک هستند و از این نظر یک امتیاز بزرگ دارند.

2- عیب‌یابی و تهیه آنها بسیار راحت‌تر از نمونه‌های مکانیکی است. تهیه پمپ‌های مکانیکی اصلی و با‌کیفیت امروزه کمی سخت و البته هزینه‌بردار است و این در حالی است که انواع پمپ‌های برقی به راحتی در دسترس هستند.

3- پمپ‌های برقی یک جریان پرفشار و دائمی از سوخت را تامین می‌کنند که شدت این جریان وابسته به دور موتور و سلامت پیشرانه نیست. این در حالی است که چون نمونه‌های مکانیکی با میل بادامک در جریان هستند، بسته به دور موتور، تغذیه متفاوتی خواهند داشت و این دقیقا مشکلی است که گاهی مواقع در سربالایی‌های شدید و افت دور پیشرانه، یعنی دقیقا زمانی که پیشرانه برای بالا نگه داشتن دور خود به بنزین زیادی محتاج است، بروز می‌کند. همچنین در پیشرانه‌ای که کارکرد منظمی ندارد، تامین نامناسب سوخت با پمپ‌های مکانیکی می‌تواند بر کارکرد آن اثر منفی بیشتری بگذارد.

4- شاید باورش کمی سخت باشد اما پمپ‌های برقی با داشتن سیستم ایمنی قطع سوخت، از پمپ‌های مکانیکی ایمن‌تر هستند. چراکه درون پمپ‌های مکانیکی همیشه مقداری بخار بنزین وجود دارد که در معرض گرمای پیشرانه است و همین بخار می‌تواند منجر به آتش‌سوزی شود.

5- پمپ‌های برقی مشکل قفل گازی درون خود ندارند، چرا که همیشه سرد هستند

این در حالی است که پمپ‌های مکانیکی چون در بغل پیشرانه قرار دارند و گرمای پیشرانه را همواره حس می‌کنند، بنزین درون آنها به حالت بخار در‌می‌آید و همین بخار باعث ایجاد قفل گازی و کارکرد نادرست آن می‌شود. این مشکل با قرار دادن یک جوراب خیس حاوی شن و یا پارچه خیس تا حدودی رفع می‌شود اما همچنان پا‌برجا خواهد بود. این عیب در خودرو‌هایی که موتور خورجینی دارند و اطراف پمپ شلوغ بوده و جریان هوای کافی به آن برخورد نمی‌کند، بیشتر دیده می‌شود و حاد‌تر است.

6- ورود ناخالصی از باک به سمت پمپ و عبور از فیلتر می‌تواند اثر بالایی در کاهش عمر آن داشته باشد؛ چرا‌که باعث ضعیف‌شدن و سوراخ شدن پرده دیافراگم آن می‌شود که عملا مکش بنزین و تزریق دوباره آن را مختل خواهد کرد.

7- با کارکرد طولانی‌مدت پمپ‌های مکانیکی، شیطانک آنها که در تماس مستقیم با میل بادامک است، به مرور زمان خورده شده و لقی پیدا می‌کند. این اتفاق باعث کاهش کارایی آن می‌شود تا آنجا که گاهی مواقع لازم است آن را تعویض کرد.

8- با وجود اینکه در این پمپ‌ها هم سوپاپ یکطرفه‌ای قرار دارد تا بنزین از سمت کاربراتور به باک بر‌نگردد، اما کارایی این سوپاپ اصلا در حد نمونه‌های برقی نبوده و باعث می‌شود تا با گذشت زمان و خاموش بودن چند‌روزه پیشرانه، همزمان با تبخیر بنزین موجود در کاربراتور، بقیه سوخت نیز به سمت باک عقب‌نشینی کند که روشن شدن دوباره پیشرانه را کمی سخت و نیازمند استارت‌های پیاپی کند.

در

در اینجاست که ما به لنگیدن نیاز داریم، به لنگیدن میل‌لنگ‌های فلزی و ضمخت. این‌بار اختراع میل‌لنگ، این وسیله موتور اتومبیل نه به آقای دیزل در آلمان مربوط می‌شود، نه به «هنری فورد» امریکایی و نه به «دایملر» و «کرایسلر».

آنها کپی‌برداری صریح و بی‌پرده‌ای از اختراع یک دانشمند قرن ششم کردند و چیزی را که او در قرن ششم هجری برای حرکت دادن آب از سطح پایین به بالادست‌ها اختراع کرد را در موتور اتومبیل به‌کار بردند.

این وسیله توسط یک مهندس مسلمان به نام «بدیع‌الزمان جزری» که امروزه در جهان به «پدر علم رباتیک» شهرت دارد، ساخته شده است. مردی که می‌گویند مهندس معروف دوران خود از جزیره‌ای در شمال میانرودان و جنوب شرقی آناتولی (ترکیه) بوده است.

پیش از آنکه سراغ میل‌لنگ، این قطعه حساس و زیربنایی ساختمان اتومبیل‌های امروزی برویم، سری به زندگی و آثار مخترع این وسیله قدیمی می‌زنیم. آن‌طور که در تاریخ آمده است، درباره نژاد و قومیت وی چیزی درج نشده ولی با توجه به نام عربی او که «بدیع‌الزمان ابوالعزبن‌اسماعیل‌بن‌رزازجزری» است و قرائن آن زمان، فرض را بر این گذاشته‌اند که او یک مسلمان عرب بوده است.

هر چند فرضیه‌هایی درباره آشوری، ایرانی، ترک یا کرد بودن وی نیز وجود دارد.‌ «بدیع‌الزمان جزری» کتاب خود را به زبان عربی نوشته و آن را «الجامع بین العلم و العمل النافع فی صناعه الحیل» نام گذاشته است. معنی تحت‌اللفظی آن می‌شود: «دانستنی‌هایی در رابطه با مکانیزم‌های هوشمند». این کتاب در فارسی با عنوان «مبانی نظری و عملی مهندسی مکانیک در تمدن اسلامی» ترجمه شده است. «جزری» این کتاب را در سال ۶۰۲ هجری به فرمان «قرا ارسلان» امیر سلسله «آرتوقلو» در «دیاربکر» آناتولی تالیف کرده است.

«جزری» در این کتاب طرز کار و ساخت ۵۰ دستگاه که خود ساخته و به کار برده است را تشریح می‌کند. این دستگاه‌ها شامل ساعت‌های آبی و شمعی، ظرف‌ها و فواره‌های خودکار، وسایل آبرسانی از نهر و چاه، ابزار خودکار نواختن نی و دیگر وسایل از جمله قفل رمزی و قفل کلون‌دار و ابزار هندسی است. بخش عمده اسباب و تعبیه‌هایی که وی در آن شرح می‌دهد، اختراع خود او بوده‌است. همچنین «جزری» نخستین ربات قابل‌برنامه‌ریزی انسان‌نما را در اواخر عمرش ساخت. به این علت او به عنوان پدر علم مهندسی رباتیک جهان شناخته می‌شود. اختراع او، یک قایق آبی بود که در آن ۴نوازنده مصنوعی موسیقی برای مراسم و برنامه‌های جشن سلطنتی آهنگ می‌نواختند و حاضران را سرگرم می‌کردند و سازها به صورت هیدرولیک و با کمک آب برنامه‌ریزی شده بود.

«جزری» علاوه بر دانش‌ها و فنون مهندسان مسلمان پیش از خود تعدادی از ابزارها و دستگاه‌های مکانیکی و هیدرولیکی مثل موتورهای بخار و موتور بایسیکل‌های درون‌سوز را طراحی کرده و ساخته بود، به‌طوری که حتی امروز هم تاثیر نوآوری‌های او در علم مکانیک قابل مشاهده است. در کتاب «جزری» شمار چشمگیری واژه و اصطلاح فارسی یافت می‌شود که نشانگر تأثیر بزرگ ایرانیان در فناوری جهان اسلام در سده‌های میانه است.

با این توصیف‌ها به سراغ یکی از اختراع‌های او که در ساخت موتور اتومبیل‌ها به‌کار رفته یعنی «میل‌لنگ» می‌رویم. وسیله‌ای که تا همین چند دهه پیش بخشی از آن از موتور بیرون بود و رانندگان برای روشن کردن اتومبیل خود وسیله‌ای به نام «هندل» را در موتور فرو کرده و به چرخش درمی‌آوردند تا میل‌لنگ داخل موتور حرکت دورانی خود را آغاز کند و اتومبیل روشن شود؛ کاری که امروزه به دستگاه برقی سوئیچ یا استارت سپرده شده است.

«میل‌لنگ» و رکاب دوچرخه!

میل‌لَنگ قطعه‌ای در موتورها است که حرکت خطی پیستون‌ها را تبدیل به حرکت دورانی می‌کند.

میل‌لنگ به‌طور معمول به وسیله یاتاقان روی بلوک سیلندر سوار می‌شود و قطعه‌ای به نام «بغل یاتاقانی» خلاصی یا لقی طولی؛ میل‌لنگ را تنظیم می‌کند. خلاصی میل‌لنگ در یاتاقان کمتر از یک دهم میلیمتر است. میل‌لنگ دارای لنگ‌ها یا نقاط اتصال ثابت و متحرک است. لنگ‌های ثابت به وسیله یاتاقان‌های ثابت روی بلوک سیلندر بسته می‌شوند و فقط حرکت چرخشی دارند و به همین منظور به این نام خوانده می‌شوند.

لنگ‌های متحرک که علاوه بر حرکت چرخشی حرکت دورانی نیز دارند به وسیله یاتاقان متحرک به شاتون وصل می‌شوند. شاتون نیز از طریق «گژن‌پین» به پیستون متصل می‌شود و به این طریق حرکت رفت و برگشت پیستون که کورس پیستون نامیده می‌شود به حرکت دورانی تبدیل می‌شود.

روی لنگ‌های ثابت میل‌لنگ سوراخ‌هایی وجود دارد که به لنگ‌های متحرک راه دارند، روغن موتور از طریق این سوراخ‌ها یاتاقان‌های متحرک را روغنکاری می‌کند. به‌طور معمول در قسمت جلویی میل‌لنگ،‌ دنده‌ای وجود دارد که به وسیله تسمه یا زنجیر تایمینگ میل‌بادامک یا میل‌سوپاپ را می‌چرخاند. نیروی چرخش دینام «آلترناتور»، پمپ هیدرولیک فرمان، کمپرسور کولر و واترپمپ نیز از طریق چرخش میل‌لنگ و به وسیله تسمه‌ها و پولی‌ها تامین می‌شود. چرخ طیار یا فلایویل در قسمت انتهایی میل‌لنگ بسته می‌شود که دیسک و کاور کلاچ روی آن بسته می‌شوند و نیرو را به گیربکس و سپس به چرخ‌ها انتقال می‌دهند. برای درک بهتر مکانیزم عملکرد میل‌لنگ می‌توان آن را به رکاب‌های دوچرخه تشبیه کرد، همان‌طور که نیروی پای رکاب‌زن به رکاب‌ها باعث به حرکت درآمدن چرخه‌ای می‌شود که زنجیره بر آن حرکت می‌کند، نیرویی میل‌لنگ را به تحریک وامی‌دارد و میل‌لنگ اتومبیل را حرکت می‌دهد.

سرکشی کردن به «میل‌لنگ»!

تا زمانی که مکانیکی به شما نگفته است موتور اتومبیل‌تان از درون دچار نقص و روغن‌سوزی است، دلیلی ندارد که شما نگران تجهیزات درون آن مثل رینگ، یاتاقان، پیستون‌ها، میل‌سوپاپ‌ها یا میل‌لنگ‌ها شوید اما زمانی که به تشخیص مکانیک تعمیر نیم‌موتور یا تمام موتور شما ضروری به نظر آمد، آن وقت لازم است شما به توصیه‌های مکانیک گوش کنید و به او اجازه دهید موتور را پیاده کند.

مکانیک پس از باز کردن موتور، شما را از وضع یاتاقان‌ها، رینگ‌ها، میل‌سوپاپ‌ها، پیستون‌ها و میل‌لنگ و نیز صدماتی که حین رانندگی به آنها وارد شده است، با خبر خواهد کرد. وقتی موتور اتومبیل شما برای تعمیر نخست باز می‌شود شاید لازم باشد برخی از تجهیزات درون موتور برای نخستین‌بار برای تعمیر به دست تراشکار سپرده شوند و به قول مکانیک «تراش اول» بخورند که مکانیک‌ها در اصطلاح به آن می‌گویند «۱۰ درصد» و به همین نسبت باید دیگر قطعات را بتراشند و همه آنها یک تراش بخورند و به‌وسیله مکانیک بسته یا به اصطلاح موتور جمع شود.

مکانیک‌ها برای تعمیرکردن موتور اتومبیل شما روش‌های مختلف و متناسب با تعداد باز و بسته شدن موتور و تعمیرات از سوی مکانیک‌های قبلی را در نظر می‌گیرند و به این دلیل، نخست سراغ «اندازه‌گیری خلاصی طولی میل‌لنگ» موتور اتومبیل شما می‌روند که با ۲ روش انجام می‌شود.

روش نخست با ساعت پایه‌دار مغناطیسی است که در آن میل‌لنگ سر جای خود (بلوک) قرار دارد و بغل‌یاتاقانی و کپه‌های ثابت را بسته و میل‌لنگ را اهرم می‌کنند و آن را عقب می‌کشند و ساعت را در جلوی میل‌لنگ صفر می‌کنند سپس به میل‌لنگ در جهت جلو فشار می‌آورند که مقدار نشان داده شده به‌وسیله ساعت، مقدار خلاصی طولی است.

روش دوم، روش فیلرگذاری است که در آن مانند روش قبل میل‌لنگ را در سر جای خود قرار داده و فقط کپه آخر را باز کرده و در فضای بین آن برگه فیلر را عبور می‌دهند.

نکته اینکه اولا برای کنترل خلاصی طولی میل‌لنگ از واشر هلالی بغل‌یاتاقانی استفاده می‌شود. همچنین خلاصی طولی میل‌لنگ نباید از ۲۰ درصد میلی‌متر بیشتر باشد و در صورت بیشتر بودن این لقی، یک طرف سیلندر که در هنگام کلاچ به‌وسیله پای راننده به میل‌لنگ و سیلندر منتقل می‌شود،‌ دچار ساییدگی می‌شود.

پس از برگشتن از تراشکاری (میل‌لنگ) مجرای روغن باید با سیم کیلومتر تمیز و شست‌وشو شود و همچنین میل‌لنگ نیز تا ۳ پالس تراش خورده باشد که با شماره ۰۱۰ و ۰۲۰ و ۰۳۰ مشخص می‌شود و شماره تراش میل‌لنگ را می‌توان در پشت یاتاقان‌ها جست‌وجو کرد که در صورت استاندارد بودن علامت STD در پشت یاتاقان حک شده است. این یعنی موتور این اتومبیل تاکنون تعمیر نشده است و اگر شماره‌های ۰۱۰و ۰۲۰و ۰۳۰ روی یاتاقان‌ها دیده شد یعنی اینکه موتور این اتومبیل قبلا یک‌بار، ۲بار یا ۳بار تعمیر اساسی شده است.

وظایف جناب «میل‌لنگ»!

تقریبا می‌توان گفت تمام وظیفه به حرکت درآوردن یک اتومبیل به گردن جناب «میل‌لنگ» است و اگر او نلنگد، همه چرخ‌های اتومبیل لنگ خواهد ماند.

علیرضا صفوی کارشناس خودرو که مطلب تخصصی جالبی را در این زمینه در سایت تعمیرگاه تخصصی نوشته یادآور شده است که میل‌لنگ از جنس فولاد با روکش کُرُم نیکل است و به روش آهنگری ساخته می‌شود و بعد آن را با ماشین تراش پرداخت می‌کنند.

قسمت‌های مختلف روی میل‌لنگ عبارتند از محورهای ثابت که روی تکیه‌گاه‌های بلوک موتور توسط یاتاقان‌های ثابت محکم می‌شود.

لنگ‌های متحرک، توسط یاتاقان‌های متحرک به شاتون متصل می‌شود و نیروی پیستون‌ها به شاتون و از آنجا به میل‌لنگ منتقل و باعث گردش آن می‌شود.

همچنین وزنه‌های تعادل به قسمت‌های لنگ متصل و باعث بالانس میل‌لنگ در به گردش درآمدن و جلوگیری از ارتعاش آن می‌شود.

مجاری روغنکاری

پولی روغن برگردان با قاب روغن‌برگردان از خروج روغن جلوگیری می‌کند.

شیار روغن‌برگردان در زمان چرخیدن، جهت و حرکت آن به سمت داخل موتور است.

«فلانچ» در قسمت انتهای میل‌لنگ قرار داشته و روی آن سوراخ‌های پیچ برای نصب «فلایویل» وجود دارد. همچنین بوش ته میل‌لنگ یا بلبرینگ محل قرار گرفتن شفت ورودی گیربکس است.

وظایف «میل‌لنگ»

نخست گرداندن شاتون و به همراه آن حرکت پیستون و برعکس (رابطه ۲ طرفه است که در زمان احتراق پیستون و شاتون باعث حرکت آن شده و در زمان‌های دیگر میل‌لنگ باعث حرکت پیستون می‌شود.)

دوم، انتقال نیرو به دستگاه انتقال نیرو (به‌وسیله فلایویل.)

سوم، تبدیل حرکت خطی پیستون به حرکت دورانی.

چهارم، انتقال حرکت چرخشی به میل سوپاپ، فولی پروانه، دینام و واتر پمپ.

البته پولی سر میل‌لنگ هم برای خودش وظایفی دارد. ازجمله گرداندن قطعاتی مانند واتر پمپ، دینام، کولر و هیدرولیک فرمان،‌ جلوگیری از ارتعاشات میل‌لنگ،‌ تنظیم سیستم جرقه و وسیله‌ای برای برگرداندن روغن به داخل موتور.

«میل‌لنگ» اتوموبیل شما چه عیبی دارد؟

به راستی، میل‌لنگ که فلزی قطور است، چگونه می‌تواند در داخل موتور معیوب شود و اگر شود چه عیب‌هایی خواهد داشت؟

داریوش خواجه‌نوایی تعمیرکار زبده جاده ساوه در سایت «نواب تعمیر» در این‌باره نوشته است: عیب‌های میل‌لنگ (بیشتر در زمان احتراق و گرمای زیاد اتفاق خواهد افتاد و معمولا میل‌لنگ دچار ۷ عیب خواهد شد. تاب برداشتن: در این صورت توسط ساعت پایه‌دار مغناطیسی اندازه‌گیری می‌شود که مقدار تاب آن را از روی قسمت ثابت وسط میل‌لنگ اندازه‌گیری می‌کنند و حد مجاز آن تا ۰/۰۷ میلی‌متر است که در صورت بیشتر بودن باید تعمیر یا تعویض شود.

خط افتادگی روی میل‌لنگ: دراثر وجود گرد و غبار داخل روغن یا پلیسه فلزی در بین یاتاقان، ممکن است خط یا خطوطی روی میل‌لنگ به وجود آید.

افتادن خط عرضی روی میل‌لنگ در افت فشار روغن خیلی موثر است و افتادن خط طولی مسئله‌ای ندارد. در هر ۲ صورت نباید با ناخن حس شود، در غیر این صورت باید باربرداری و پولیش شود. (یعنی خطوط باید از روی بدنه میل‌لنگ پاک شود) تَرَک میل‌لنگ: پس از شست‌وشو و تمیزکردن میل‌لنگ توسط پودرگچ یا پودرآجر می‌توان ترک‌های روی آن را مشخص کرد و در صورت جزئی بودن آن، باربرداری می‌کنند و یعنی تراش می‌دهند اما در صورت زیاد بودن باید روی ترک‌ها جوشکاری شود و تراش و تاب‌گیری و بالانس نیز روی آن انجام شود.

پیچیدگی میل‌لنگ: در این صورت با ساعت پایه‌دار مغناطیسی اندازه‌گیری شده و مقدار پیچیدگی آن روی لنگ‌های ۱ و ۴ اندازه‌گیری می‌شود که حد مجاز پیچیدگی در آن ۰/۰۲ تا ۰/۰۴میلی‌متر است.

دو پهن شدن: وقتی لقی بین یاتاقان و میل‌لنگ از ۰/۰۷ میلیمتر بیشتر شود، ضربه وارده از احتراق توسط شاتون به میل‌لنگ رسیده و باعث دو پهنی آن می‌شود که می‌توان آن را با میکرومتر در ۲ جهت اندازه‌گیری کرد و اگر اندازه‌ها از ۰/۰۵ میلی‌متر با هم بیشتر تفاوت داشته باشند، میل‌لنگ دو پهن شده است.

خراب شدن بوش ته میل‌لنگ: در این صورت، در ابتدای حرکت ماشین، صدای شیهه از موتور شنیده می‌شود که برای درآوردن و تعویض آن باید از بوش‌کش یا قلم چکش استفاده شود. خرابی بوش باعث لقی شفت گیربکس شده و همین لقی نیز باعث بیرون زدن دنده ۳ و ۴ یا دنده آخر می‌شود.

بریدن میل‌لنگ: گاهی میل‌لنگ از مقاطع مختلف که دارای تَرَک بوده یا فشار بیش از حد روی آنها قرار دارد این اتفاق می‌افتد.

ساییدگی میل‌لنگ: در اثر غیرمجاز بودن لقی بین یاتاقان‌ها و میل‌لنگ و کم شدن فشار روغن و کارکرد زیاد قطعات، اتفاق می‌افتد.

یک میل‌لنگ به این دلایل باید تعویض شود: اندرسایز شدن (کوچک شدن بر اثر سائیدگی یا تراش) بیش از حد مجاز، سوختن انگشتی‌های ثابت و متحرک،‌ داشتن ترک عرضی عمیق روی انگشتی‌ها و بریدن آن.

 

در

در حال حرکت با خودرو هستید، خودرو در حال طی کردن خیابان‌ها و یا جاده‌هاست و همه چیز رو به راه است تا اینکه ناگهان از حرکت می‌ایستد و خاموش می‌شود. این مشکل حتی می‌تواند برای خودرویی که روشن بوده و آن را پارک کرده‌ایم و دوباره قصد راه انداختن آن را داریم نیز به وجود بیاید. صدای عجیبی که ناشی از خرابی موتور به خاطر شکستن قطعه‌ای و یا قفل شدن موتور باشد، شنیده نمی‌شود و مطمئن هستید که از این بابت موتور دچار اشکال نبوده است. پس راه‌حل چیست و چگونه باید عیب را پیدا کرد و در صورت توان آن را برطرف کرد.

۳ عامل مهم در سوخت و ساز :

در کتاب علوم دوران ابتدایی از سوخت، گرما و هوا به عنوان مثلث آتش نام برده می‌شد؛ ۳ عاملی که برای روشن‌شدن هر‌گونه جرقه و آتشی لازم است. همین ۳ عامل به نوعی دیگر درون موتور خودرو نیز وجود دارند و حذف هر کدام از آنها می‌تواند منجر به خاموشی پیشرانه شود. با این تفاوت که در اینجا سوخت، بنزین است، اکسیژن نیز از هوا وارد موتور می‌شود و جرقه و تایم مناسب، عامل سوم هستند. پس وقتی موتور خودرو به ناگاه و بی‌دلیل خاموش شد، در مرحله اول باید به سراغ این ۳ عامل برویم و نبود آنها و یا ضعیف بودنشان را بررسی کنیم.

بررسی وجود سوخت :

در گام اول بررسی می‌کنیم که سوخت کافی درون باک وجود دارد یا نه. این کار را می‌توان با استفاده از آمپر بنزین به راحتی فهمید. همچنین اگر آمپر خراب است نیز می‌توان با نگاه کردن به صافی بنزین در خودرو‌هایی که صافی بنزین آنها درون محفظه موتور قرار دارد و یا یک آزمایش ساده به این جواب رسید. پس باید به چک کردن پمپ بنزین هم بپردازیم. اگر پمپ بنزین از نوع برقی است که این کار را می‌توان با گوش کردن به صدای آن انجام داد. اما اگر پمپ از نوع مکانیکی است و یا اصلا می‌خواهیم در حالت کلی مطمئن شویم که بنزین به موتور حتما می‌رسد، می‌توان محلی که شیلنگ بنزین وارد موتور می‌شود را باز کرد و این عمل را از آنجا انجام داد. شیلنگ ورودی بنزین را باز می‌کنیم و با احتیاط کامل که سوخت روی موتور داغ نریزد، آن را درون یک ظرف یا بطری قرار می‌دهیم. فراموش نکنیم که ریختن بنزین روی موتور و یا اگزوز می‌تواند منجر به آتش گرفتن آن شود. حال با زدن استارت در موتور‌هایی که پمپ بنزین مکانیکی دارند و یا باز کردن سوئیچ در موتور‌هایی که پمپ بنزین برقی دارند، از ورود سوخت از باک به پیشرانه مطمئن می‌شویم. اگر تا اینجای کار مشکلی پیش نیامده بود و بنزین از مخزن به موتور می‌رسد که باید عیب را در جا‌های دیگر بررسی کنیم. همچنین اگر در این قسمت دچار مشکل بودیم باید به سراغ رفع عیب آن برویم. پس اول از همه فیوز پمپ بنزین را چک می‌کنیم که سوخته نباشد و اگر سوخته است آن را تعویض می‌کنیم. در مرحله بعد به سراغ رله دوبل می‌رویم (‌در صورتی که خودرو دارای رله دوبل باشد). باید رله دوبل‌ هنگام باز کردن سوئیچ در پلاتین اول ایجاد اتصال کند تا برق به پمپ بنزین ارسال شود. پمپ بنزین‌های مکانیکی معمولا اگر دچار خرابی شوند، بنزین را کم مکش می‌کنند و مثل نمونه‌های برقی به ناگاه و یک باره از کار نمی‌افتند. اتفاق دیگری که ممکن است بیفتد و بنزین به خوبی به موتور نرسد، سوراخ بودن و هوا کشیدن شیلنگ ورودی بنزین به موتور است. اگر پمپ کار می‌کند و بنزین نیز وجود دارد ولی مقدار آن کم است و یا اصلا به موتور نمی‌رسد، می‌تواند از این عیب نیز باشد. ضمن اینکه فیلتر بنزین کثیف و آلوده نیز در این بین بی تاثیر نیست.

وجود اکسیژن و هوا :

در مرحله بعد وقتی که از سلامت قسمت سوخت‌رسانی مطمئن شدیم، به سراغ بررسی قسمت هوا می‌رویم. این عیب در خودرو‌های انژکتوری که اکسیژن از هوزینگ هوا وارد موتور می‌شود، معمولا دیده نمی‌شود. اما در خودرو‌های کاربراتوری که باید هوا با سوخت، درون کاربراتور مخلوط شده و وارد موتور شود، می‌تواند دردسر‌ساز شود. یکی از شایع‌ترین مشکلاتی که درون سیستم کاربراتوری پیش می‌آید، فلوت کردن کاربراتور است. فلوت کردن به معنی ورود بیش از اندازه بنزین درون موتور و خفه‌شدن آن است. این اتفاق نشانه بزرگی دارد که وجود بنزین در اطراف کاربراتور و خیس‌بودن آن است. ضمن اینکه با باز کردن هواکش، می‌توان به راحتی به وجود بنزین بیش از حد نیاز موتور نیز پی برد. فلوت کردن دو علت اصلی دارد؛ یکی اینکه تنظیم شناور کاربراتور به هم ریخته است و درون پیاله آن سوخت زیادی وارد می‌شود که به درون ورودی‌اش نفوذ می‌کند. دیگر اینکه در دهانه ورودی کاربراتور که دارای یک سوزن در پشت شناور است، ناخالصی و زباله گیر کرده و این راه بسته نمی‌شود که در نتیجه موجب ورود بیش از حد بنزین می‌شود. شناور را تنظیم می‌کنیم و با باز کردن هواکش از روی کاربراتور منتظر خشک شدن و بخار شدن بنزین زیادی موجود در کاربراتور می‌شویم. همچنین مشکل دیگری که ممکن است در خودرو‌های کاربراتوری دیده شود، قفل گازی است. البته این مشکل در پیشرانه‌های انژکتوری نیز دیده می‌شود اما به شدت موتور‌های کاربراتوری نیست. قفل گازی به معنی بخار شدن مقداری سوخت درون سیستم سوخت‌رسانی و نزدیک به ورودی سوپاپ‌هاست. این گاز ناشی از تبخیر سوخت باعث می‌شود تا سوخت نتواند به درستی وارد موتور شده و سوخت و ساز انجام شود. اگر عیب از این اتفاق باشد باید با زدن استارت‌های پی در پی و البته بدون گاز دادن، موتور را روشن کرده و سپس با چند گاز شدید‌تر، این قفل گازی را باز کنیم تا سوخت به موتور راه پیدا کند. ضمنا کثیف بودن و گرفتگی فیلتر هوا نمی‌تواند از روشن شدن موتور خودداری کند اما در کارکرد آن اثر منفی زیادی خواهد داشت.

برق صحیح و کافی :

وجود جرقه مناسب و به‌موقع یکی از مهم‌ترین عوامل در کارکرد موتور است. پس در مرحله بعدی به سراغ کنترل‌کردن این قسمت می‌رویم. باید بررسی کنیم که آیا برق به سر شمع‌ها می‌رسد یا خیر. پس یک وایر را از روی شمع باز می‌کنیم. اگر یک شمع یدکی داریم آن را درون وایر قرار می‌دهیم و با زدن تک استارت‌هایی و نزدیک کردن وایر به بدنه خودرو با ایجاد جرقه در سر شمع و بدنه، از اینکه برق به درستی به سر شمع می‌رسد مطمئن می‌شویم. اگر شمع یدکی نداریم، می‌توان از یک شمع خود موتور نیز استفاده کرد و در آخرین راه یک پیچ گوشتی را درون وایر کرده و آن را به بدنه نزدیک می‌کنیم. اما در هر حالت باید مراقب بود تا شوک الکتریکی به بدن ما نرسد که برای این کار نیز می‌توان از دستکش و یا انبردست بهره برد. حال به جرقه نگاه می‌کنیم. جرقه باید بلند در حد بیش از ۵ میلیمتر و آبی رنگ باشد. جرقه ضعیف منجر به نامیزان کار کردن موتور و یا حتی روشن نشدن آن می‌شود. اما اگر جرقه نداشتیم و برق درون موتور وجود دارد و استارت زده می‌شود، پس عیب از باتری نیست و باید به سراغ علل دیگر برویم. در خودرو‌های کاربراتوری، به سراغ دلکو می‌رویم. سیم برق ورودی به دلکو را بررسی می‌کنیم که دارای برق باشد. اگر از برق آن مطمئن شدیم، با باز کردن درب دلکو در نمونه‌های پلاتینی باید به تنظیم بودن سر این قطعه و همچنین خال نزدن آن دقت کنیم. تنظیم پلاتین کمی سخت است اما تمیز کردن سر آن فقط کمی سنباده می‌خواهد. ضمن اینکه سوختن فیوز دلکو نیز می‌تواند چنین مشکلی را ایجاد کند، پس اگر فیوز دلکو سالم همراه داریم بهتر است تا آن را با نمونه قرار گرفته روی دلکو، عوض کنیم. اما اگر دلکو از نوع مگنتی بوده و مگنت سوخته باشد، کاری جز تعویض این قطعه نمی‌توان انجام داد. در خودرو‌های انژکتوری نیز باید به چک کردن کوئل بپردازیم. با سوختن کوئل دوبل معمولا در اکثر خودرو‌ها، چراغ چک روشن می‌شود. پس راه تشخیص سلامت این قطعه سخت نیست. همچنین در خودرو‌های انژکتوری مثل خانواده پژو ۴۰۵، خرابی و کثیفی سنسور یا همان چشمی گیربکس می‌تواند منجر به بد کارکردن، خاموشی و روشن نشدن پیشرانه شود. این قطعه قبل از خراب شدن نیز نشانه‌هایی از خود بروز می‌دهد که بالا و پایین رفتن‌های بی‌دلیل دور موتور، گاز نخوردن موتور، سخت روشن شدن و خاموشی پیشرانه در دست‌انداز‌های خیابان از این علائم هستند.

جمع‌بندی نهایی :

جدا از مسائل گفته شده در بالا که از مهم‌ترین و شایع‌ترین علت‌های خاموشی یک خودرو هستند و فارغ از مسائلی چون پاره شدن تسمه تایم و… که منجر به آسیب دیدن موتور خودرو می‌شود، فیوز‌ها اولین قسمتی هستند که همیشه با بروز مشکل به سمت آنها خواهیم رفت. مثل فیوز‌های مربوط به پمپ بنزین و پاشش انژکتور در خودرو‌های خانواده پژو ۴۰۵، ۳فیوز قرار گرفته در کنار باتری در انواع پراید و یا فیوز پمپ بنزین‌های برقی در خودرو‌های قدیمی‌تر و… . ضمن اینکه در خورو‌های انژکتوری قطعه‌ای به نام رله دوبل وجود دارد که وظیفه آن تامین برق برای قسمت‌های مهمی چون پمپ بنزین و ECU است. خرابی این قطعه نیز فقط با تعویض آن ممکن است. اما گاهی مواقع نیز پیش می‌آید که با عبور از حجم زیادی آب و ریختن آب بر روی رله دوبل، خودرو به ناگاه خاموش می‌شود. در این زمان می‌بایست رله دوبل را از محل خود برداشته و آن را با باد و یک پارچه خشک کنیم. برای این کار باید قاب رله دوبل باز شود و همچنین کانکتور‌های آن در پشتش، به خوبی خشک شوند. رله دوبل در خودرو‌هایی مثل پراید در بغل باتری قرار دارد و در خانواده پژو ۴۰۵ نیز در جلو موتور قرار گرفته است.

در

ترکیدن لاستیک درحین رانندگی به شدت خطرناک است و دانستن این که در چنین مواقع حساسی باید چگونه عمل کرد، بسیار تعیین کننده است و حتی در شرایط خطرناک می تواند جان فرد را نیز نجات دهد.

سرهنگ کسری سیروسی رئیس پلیس راه شمال استان فارس طی یادداشتی به بایدها و نبایدهای رانندگان در هنگام ترکیدگی لاستیک پرداخته است.

در این یادداشت آمده است:

واکنش اولیه انسان هنگام مواجهه با خطر غریزی است و ما در هنگام مواجهه با خطر به طور ناخودآگاه از خطر دور می شویم یا عاملی که برای ما خطرآفرین است را حذف می کنیم که در لحظات خطرناک حین رانندگی نیز غریزه ما به همین صورت عمل می‌کند.

اما توصیه ما این است که هنگام ترکیدن یا پنچر شدن لاستیک خودرو، تا جای ممکن برخلاف غریزه عمل کنید یا به عبارت دقیق تر غریزه خود را کنترل کنید؛ توصیه های زیر را بخوانید تا در مواقع حساس رانندگی بتوانید جان خود و همراهانتان را نجات دهید.

۱. مانند دیگر شرایط اضطراری، نکته کلیدی این است که آرامش خود را حفظ کنید تا بتوانید شرایط را تحت کنترل خود درآورید.

۲. ماندن خودروی شما در مسیر، وابسته به چهار نقطه اتصال لاستیک‌ها با سطح جاده است، وقتی یکی از لاستیک ها را از دست می دهید، نه تنها ۲۵ درصد ارتباط خودرو با سطح خیابان را از دست داده اید بلکه نحوه هدایت و راندن خودرو هم به کلی تغییر می‌کند.

۳. گاهی اوقات پنچر شدن لاستیک باعث می شود نتوانید جهت مسیر خودرو را کنترل کنید، در چنین موقعیتی، هرگز فرمان را به طور ناگهانی به سمت خاصی نچرخانید، به این ترتیب راحت تر می توانید جهت خودرو را کنترل کنید.

۴. مهمترین اقدامی که باید انجام دهید این است که مجدداً کنترل خودرو را به دست بگیرید، خودرو را در جاده نگه دارید، مسیر حرکت خودرو را کنترل کنید و اجازه ندهید خودرو از مسیر اصلی خود منحرف شود.

۵. فرمان را با دو دست نگه دارید. روی مسیر پیش رو تمرکز کنید و در همین حال با نگاه کردن در آینه ها، امن ترین راه گریز را پیدا کنید.

۶. واکنش شما در لحظات اولیه بسیار مهم و تعیین کننده است. پایتان را از روی پدال گاز برندارید؛ این کار باعث می شود که قسمت اعظم وزن خودرو از لاستیک های عقب به لاستیک های جلویی منتقل شود.

۷. اگر احساس کردید که خودرو در حال منحرف شدن است، به جای اینکه پایتان را از روی پدال گاز بردارید به آرامی به آن ضربه بزنید، با این کار هم می توانید سرعت خودرو را حفظ کنید و هم به آرامی سرعت را افزایش دهید؛ همانطور که در ابتدا گفتیم اینکار بر خلاف غریزه شماست اما اگر این کار را در همان لحظات اولیه انجام ندهید، به دست آوردن کنترل دوباره خودرو بسیار دشوار است.

۸. هرگز ترمز نکنید. اگر لاستیک جلویی شما آسیب دیده باشد، ترمز ناگهانی منجر به افزایش میزان وزن و حرکت خودرو روی چرخ های جلویی می شود و بدتر اینکه ممکن است لبه چرخ را کاملاً لخت کند. اگر لبه چرخ خودرو لخت شود، ممکن است خودرو به جهت لاستیک پنچر شده منحرف شود یا لبه چرخ در آسفالت فرو رود که این امر باعث چپ شدن خودرو می شود.

۹. اگر لاستیک های عقبی خودروی شما پنچر شده باشد، ترمز ناگهانی حرکت روبه جلوی خودرو را سخت خواهد کرد. در این حالت راندن خودرو بسیار دشوار می شود و به احتمال زیاد خودرو منحرف خواهد شد.

۱۰. اگر ترافیک مسیر و شرایط خودرو اجازه می‌داد، سعی کنید خودرو را به آرامی به کنار خیابان هدایت کنید و آن را متوقف کنید. در حین اینکار حتماً با دست به راننده های دیگر علامت دهید.

۱۱. این نکته را به خاطر داشته باشید که در چنین شرایطی هدف شما این است که خودرو را با روشی کنترل شده و در نقطه امنی از مسیر متوقف کنید.

۱۲. وقتی خودرو را در نقطه امنی متوقف کردید، ترمز دستی را بکشید و چراغ هشداردهنده را روشن بگذارید.