دسته: آموزش خودرو

در

استفاده از تیوب در داخل تایر گاهی باعث بروز مشکلاتی نظیر قابل استفاده نبودن مجدد تیوب در هنگام پنچری و عدم امکان رانندگی در مسافت های بسیار کوتاه می شود.این روزها، لاستیک های تیوبی به دلیل کیفیت پایین تیوب و پنچری زود به زود، به کلی منسوخ شده اند و به جای آن ها،تایرهای بدون تیوب یاهمان لاستیک های تیوبلس پیشنهاد شده است. در این تایرها، کیفیت ساخت بالاتر است و دیگر نیازی با استفاده از تیوب نیست. بنابراین پنچری به ندرت اتفاق می افتد و با اطمینان بیش تری می توان در سرعت های بالا رانندگی کرد.در ادامه، به اختصار ساختار و ساختمان این لاستیک ها را مورد بررسی قرار می دهیم.

در سطح داخلی لاستیک تیوبلس، لایه ای از جنس بوتیل (یک ماده شیمیایی) وجود دارد که از نشت هوای داخل تایر به خارج جلوگیری می کند. این لایه در واقع از جنس همان تیوب معمولی است. بنابراین هنگام استفاده از تایر تیوبلس، نیازی به استفاده از تیوب نیست.

تایرهای ران فلت(Run Flat Tyres) که در واقع همان تایرهای تیوبلس هستند، این امکان را برای راننده فراهم می آورند تا بتواند پس از پنچر شدن و خالی شدن باد تایر، تا یک مسافت مشخصی را بدون نیاز با تعویض چرخ در همان حالت طی کند. در داخل این تایرها لایه ای وجود دارد که حجم هوا را درون چرخ کاهش می دهد و وظیفه اصلی آن این است که هنگام پنچر و خالی شدن باد چرخ، از چسبیدن کامل آن به زمین جلوگیری می کند. به همین دلیل راننده می تواند با سرعت محدود و با چرخ پنچر مسافتی را بدون مشکل طی کند و خود را به محلی مناسب برای تعویض یا تعمیر چرخ معیوب برساند.

 

 لاستیک تیوب لس

 

 لاستیک تیوب لس

 

 لاستیک تیوب لس

در

سیستم مولتی پلکس

سیستم مولتی پلکس که در بعضی از خودروهای تولید داخل وجود دارد چیست و چه‌کاری انجام می‌دهد؟

در هر خودرو بخش‌های برقی زیادی وجود دارد که برای رساندن برق به آن‌ها نیاز به سیم‌کشی است. از سوی دیگر این بخش‌های برقی معمولاً باید در شرایط خاصی روشن شوند و به همین دلیل هم باید سیستمی برای کنترل کارکرد آن‌ها در خودرو وجود داشته باشد. به همین دلیل مدت‌ها است انبوهی از سیم‌ها در خودروها نصب می‌شود. این حجم زیاد سیم‌ها از یک‌سو اندکی به وزن خودرو اضافه می‌کند و از سوی دیگر با گسترش تجهیزات رفاهی و ایمنی خودروها، حجم آن‌ها روز‌به‌روز بیشتر می‌شود.

 

این حجم زیاد از سیم‌ها که به‌صورت دسته سیم‌هایی در بخش‌های مختلف خودرو کشیده شده‌اند، عیب‌یابی بخش‌های مختلف را نیز با مشکل مواجه می‌کنند و باعث می‌شوند یافتن و رفع عیب یک بخش خاص نیاز به طی مسیر سیم‌ها داشته باشد که پروسه‌ای زمان‌بر است.

به همین دلیل ایده استفاده از سیستم مولتی پلکس در خودروها مطرح شد. در این سیستم به‌طور ساده فرمان‌های لازم برای کارکرد بخش‌های مختلف خودرو از یک مسیر مشترک عبور می‌کند اما هر فرمان به‌گونه‌ای کدگذاری می‌شود که تنها همان بخش خاص برای آن واکنش نشان دهد. به‌عنوان نمونه ممکن است مسیر برق بوق خودرو با چراغ‌های جلو و راهنما و مه شکن مشترک باشد. وقتی راننده راهنما را فعال می‌کند، پیغامی در این مسیر مشترک به جریان می‌افتد که در طی مسیر خود از بوق و چراغ جلو و مه شکن هم عبور می‌کند اما با توجه به آنکه کد پیغام با کد موردنیاز این بخش‌ها هماهنگی ندارد، هیچ‌یک از این بخش‌ها واکنشی به آن نشان نمی‌دهند اما وقتی این پیغام به راهنما می‌رسد، راهنما کد موردنظر را شناسایی کرده و واکنش نشان می‌دهد. به این ترتیب عملاً می‌توان با یک سیم نیازهای تعداد زیادی از مصرف‌کنندگان را برطرف کرد.

به این ترتیب از یک‌سو حجم سیم‌کشی خودرو کاهش پیدا می‌کند که حاصل آن کاهش امکان خرابی سیستم است. از سوی دیگر عیب‌یابی این سیستم نیز آسان‌تر از عیب‌یابی سیستم‌های مبتنی بر سیم‌کشی سنتی است. البته در مقابل به دلیل پیچیدگی ساختاری این سیستم، تعمیرکاران سنتی توانایی تعمیرات آن را ندارند و به همین دلیل با تعمیر غیراصولی شاهد خرابی در این سیستم خواهیم بود.

کنترل حالت رانندگی

 3 نکته دانستنی ویژه درباره خودروها

 

در تبلیغات بسیاری از خودروهای وارداتی عباراتی مانند «کنترل حالت رانندگی» یا «تنظیم وضعیت رانندگی» یا عباراتی مانند این را می‌بینیم اما همه این‌ها به چه چیزی اشاره می‌کند؟

این سیستم را در خودروها می‌توانید با دگمه‌ای به نام Drive Mode ببینید که با فشردن آن، وضعیت‌های متفاوتی بر روی صفحه‌نمایش خودرو به نمایش در می‌آید. هدف اصلی از نصب این سیستم آن است که بتوان تا حدی خودرو را شخصی‌سازی کرد به این معنی که راننده با توجه به شرایط رانندگی خود بتواند خودرو را تنظیم کند. این تنظیمات در خودروهای مختلف شامل تغییرات در پارامترهای گوناگون است و هر وضعیت هم در خودروهای مختلف نامی متفاوت دارد. به‌عنوان مثال در خودروهای اسپرت، بین وضعیت رانندگی شهری، رانندگی اسپرت یا رانندگی در پیست انتخاب می‌کنید اما در خودروهای شهری و خانوادگی، انتخاب بین وضعیت نرمال، وضعیت اقتصادی یا وضعیت اسپرت است.

در خودروهای اسپرت و گران‌قیمت، با انتخاب هر وضعیت پارامترهای زیادی تغییر می‌کند که حتی شامل میزان نرمی و سفتی سیستم تعلیق یا میزان انتقال گشتاور در دیفرانسیل و میزان آزادی ESP در پیچ‌ها می‌شود اما در خودروهایی که به‌طور معمول وارد بازار ایران می‌شوند، با فشردن این دگمه و انتخاب وضعیت متفاوت، بین یک رانندگی عادی، رانندگی اقتصادی و اسپرت تغییر وضعیت خواهید داد. در وضعیت اقتصادی، واکنش پدال گاز کندتر است و دنده‌ها در دورهای موتور پایین‌تری تعویض می‌شوند تا مصرف سوخت کاهش پیدا کند.

در وضعیت اسپرت اما برعکس واکنش پدال گاز سریع‌تر خواهد بود و دنده‌ها در دورهای موتور بالا و گاهی سریع‌تر تعویض می‌شوند ضمن آنکه در بعضی از خودروها، با این تغییرات، نورپردازی پشت آمپر هم تغییر می‌کند. درنهایت به‌طور پیش‌فرض وضعیت رانندگی نرمال انتخاب شده است و بسیاری از رانندگان این وضعیت را تغییر نمی‌دهند ضمن آنکه برای یک رانندگی اقتصادی یا اسپرت، با تنظیم میزان فشردن پدال گاز هم می‌توان تا حد زیادی به نتایج یکسان رسید.

در

از قدیم مرسوم بوده که می‌گویند «در هر معامله ای، جنس را باید خوب بررسی کنی تا با مشخصاتی که به فروشنده سفارش داده‌ای کاملاً منطبق باشد». با این حال، خیلی از مواقع ممکن است این توصیه حکیمانه را زیرپا بگذاریم و اشتیاق خرید، ما را به تعجیل در تحویل گرفتن آن کالا وادار کند. یکی از این مواقع هنگام تحویل گرفتن خودرو از نمایندگی‌ها است. آن هم در شرایطی که به دلیل نوع خرید یا احیاناً پس و پیش شدن موعد تحویل، هر چه سریع تر می‌خواهیم این قسمت آخر هم هر چه زودتر تمام شود. این جاست که ممکن است هر نوشته‌ای از جمله فرم تحویل را که جلویمان می‌گذارند، بدون بررسی امضا کنیم. با این حال، باید گفت که هم قانون و هم کارشناسان بر بازدید کامل خودرو هنگام تحویل تاکید دارند تا بی جهت وارد فرایند استفاده از ضمانت نامه در صورت وجود نقص در خودرو نشویم. این که هنگام تحویل گرفتن خودرو به چه نکاتی توجه کنیم، موضوع گزارش امروز است که در قالب چند گام آن را بررسی می‌کنیم. قبل از آن، نگاهی به قانون خواهیم داشت تا حق قانونی خریدار خودرو هنگام تحویل، روشن تر شود.

 

تکالیف عرضه کننده هنگام تحویل خودرو به مشتری

آیین نامه اجرایی قانون حقوق مصرف کنندگان خودرو که فروردین سال قبل به تصویب رسیده، تکالیف عرضه کننده را هنگام تحویل خودرو به خریدار مشخص کرده است. کنترل خودرو در حضور خریدار: این آیین نامه در ماده 9 خود، تصریح می‌کند: «عرضه کننده موظف است در زمان تحویل، خودروی درخواستی مصرف کننده را در حضور وی کنترل کرده و پس از اطمینان یافتن از بی عیب بودن، خودرو را تحویل دهد. در صورت وجود عیب احتمالی نیز، عرضه کننده موظف است عیب مربوط را مطابق زمان استاندارد تعمیرات، رفع کند. مشروط بر این که رفع عیب، موجب کاهش ارزش خودرو نشود. در غیر این صورت عرضه کننده موظف است برای تعویض خودرو و یا کسب رضایت کتبی مصرف کننده اقدام کند.»

ارائه اسناد و مدارک: در آیین نامه یادشده ذکر شده است که علاوه بر تحویل خودرو، خودروساز مکلف است سند فروش، صورت حساب فروش همراه با درج تفکیکی اقلام تشکیل دهنده بهای خودرو شامل بهای خالص، شماره گذاری، بیمه، عوارض، مالیات و سایر موارد مربوط، برگه‌های ضمانت، کتابچه راهنمای مصرف کننده حداقل به زبان فارسی و تجهیزات اضافی را در زمان تحویل به مصرف کننده ارائه دهد.

هنگام دریافت خودرو چه مواردی را بررسی کنیم؟

همان طور که دیدیم، قانون بر حق شمای خریدار برای بررسی خودرویی که می‌خواهید تحویل بگیرید تاکید کرده است. بنابراین در این موقع، اصلاً هول نشوید و عجله نکنید و موارد را طبق گام‌های زیر یکی یکی بررسی کنید. البته بهتر است همان طور که اشاره خواهد شد، هنگام تحویل خودرو، یک نفر دیگر هم همراه شما باشد.

1 – زمان مناسبی را برای تحویل گرفتن خودرو اختصاص دهید: در صورتی که نمایندگی با شما تماس گرفته و گفته است که برای تحویل گرفتن خودرو مراجعه کنید، عجله نکنید و این کار را به اولین زمانی که وقت مناسبی بتوانید برای آن بگذارید، موکول کنید. کارشناسان توصیه می‌کنند که بهتر است این زمان، هنگام غروب آفتاب نباشد، چرا که در این مواقع، عیوب احتمالی بدنه و رنگ خودرو، کمتر به چشم می‌آید.

2 – ظاهر و رنگ : اولین مرحله برای تحویل خودرو، بررسی بدنه و رنگ است. هر چند امروزه، احتمال بروز اشتباه و یا تخلف در به کارگیری اجزای بدنه مستعمل یا مرجوعی به حداقل رسیده است اما اصلاً ضرر ندارد که این احتمال را در نظر داشته باشید. برای این کار در زاویه‌های مختلف، بدنه خودرو، خطوط و طراحی‌های بدنه (از این نظر که ناهماهنگی غیر معمول نداشته باشند)، خط، خش و یا اثر ضربه‌های احتمالی به بدنه خودرو و همچنین رنگ بدنه را در نظر داشته باشید. همچنین می‌توانید در کنار انتهای خودرو، نشسته و از فاصله نزدیک به بدنه خودرو، موارد یادشده را بررسی کنید. در مورد درها، نشانه‌هایی از قبیل وجود‌ها له‌ای از رنگ روی شیشه‌ها می‌تواند دلیل بر رنگ شدگی دوباره باشد. همچنین از بخش‌های فلزی سپر و گلگیر غفلت نکنید. در صورتی که نشانه‌هایی از رنگ زدگی در آن‌ها دیدید، این موضوع نیز می‌تواند یکی از نقص‌های خودرو محسوب شود.

3 – عملکرد اجزای متحرک بدنه: بعد از بررسی ظاهر، عملکرد اجزای متحرک بدنه را بررسی کنید. هریک را باز کنید و ببندید و روان بودن آن‌ها را مد نظر بگیرید. این که این اجزا هنگام بسته شدن، به خوبی در سرجای خود قرار بگیرند اهمیت دارد. مثلاً این که فاصله‌ها و درزها، تراز باشند. به صدای بسته شدن هم دقت کنید. چرا که ممکن است مشکلی داشته باشد که بعداً خود را نشان دهد. بازدید تایرها هم اهمیت دارد. علاوه بر ظاهر نو، این که مارک یکسانی داشته باشد نیز مهم است.

4 – تجهیزات داخلی: پس از بدنه، نوبت به داخل خودرو می‌رسد. اگر چه جزئیات تجهیزات داخلی، بیشتر است، با این حال می‌توانید آن مواردی که مهم تر است را در اولویت بگذارید. عملکرد مناسب بالابرهای برقی یا دستی شیشه، یکی از موارد مهم است. دقت کنید که شیشه‌ها در محدوده خود، کاملاً و بدون مشکل بالا و پایین بروند. قدم بعدی مربوط به عملکرد صحیح کیلومترها و آمپرهاست. صحت عملکرد نشانگرهای دور موتور و بنزین را بررسی کنید. کمربند را باز کنید و ببندید و ترمزدستی را کشیده و بخوابانید تا از صحت چراغ‌های آن‌ها مطمئن شوید. بررسی صندلی و اهرم‌های آن هم یادتان نرود. یکی دیگر از اجزای مهم داخلی، کولر و یا بخاری است. آن‌ها را روشن کنید و به ویژه دورهای متفاوت فن را امتحان کنید. درباره کیلومتر خودرو هم حواستان باشد که طبق قانون، به خودرویی نو گفته می‌شود که به هنگام تحویل به مصرف کننده، بیش از 99 کیلومتر، مسافت طی نکرده باشد.

5 – روشنایی: این که گفتیم یک نفر همراه تان باشد برای این موقع است. از همراه تان کمک بگیرید و عملکرد لامپ‌های ماشین را بررسی کنید. چراغ‌های بالا و پایین و روشنایی و نور کافی آن‌ها را هم در نظر داشته باشید. راهنماهای عقب و بغل، لامپ‌های روشن کننده محدوده پلاک و چراغ دنده عقب هم همین طور. البته طبیعی است تنها موردی که بررسی آن در روز مشکل است، همین لامپ‌ها و محدوده انتشار نور آن‌ها ست. علاوه بر روشنایی خارج، روشنایی داخل خودرو هم مهم است.

6 – موتور: اگر چه بررسی دقیق موتور، کار افراد متخصص است، اما شما به عنوان خریدار، می‌توانید در حد یک کاربر، این قسمت را هم بررسی کنید. برای همین چه در حالت روشن و چه در حالت خاموش کاپوت را بالا بزنید و به خوبی عملکرد قسمت‌های مختلف را زیر نظر بگیرید. همچنین دقت کنید که در هیچ جای موتور، لکه‌های روغن نباشد. از جفت و جور بودن در‌های رادیاتور، باکس آب پاش، روغن ترمز، روغن موتور و… مطمئن شوید. همین طور سطح انواع روغن‌ها در موتور را بررسی کنید که به میزان استاندارد پر باشند. از طرف دیگر، هنگام روشن بودن موتور به صدای خودرو گوش کنید تا اگر ایراد و صدای نامعمولی بدهد، متوجه شوید. صداهای نامعمول را به ویژه وقتی کولر روشن بوده و موتور تحت فشار بیشتری است، می‌توانید به مدت کوتاهی بررسی کنید.

7- تجهیزات و متعلقات: خودروسازان، عموماً تجهیزات اضافی همچون جک، زاپاس، کلید زاپاس، جعبه‌های ابزار، مثلث خطر و آچار چرخ را همراه خودرو به مشتریان تحویل می‌دهند. لذا در حالی که آن‌ها را تحویل می‌گیرید، از سالم بودن و صحت عملکرد هر کدام هم مطمئن شوید. همچنین ممکن است کارخانه، تجهیزات بیشتری را تضمین کرده باشد که باید این موارد را هم خودتان متناسب با مدل خودرو بررسی کنید.

حل اختلاف با خودروساز درباره معیوب بودن خودرو

در صورتی که عیب و نقصی را در خودرو تشخیص دادید، در مرحله اول باید به نمایندگی اعلام کنید. در صورت بروز اختلاف، قانون، رسیدگی به این موضوع را بر عهده سازمان صنعت استان‌ها و زیر مجموعه آن یعنی سازمان حمایت گذاشته است. در غیر این صورت، موضوع را می‌توان از طریق هیئت حل اختلاف که دبیرخانه آن در سازمان صنعت، معدن و تجارت استان‌ها ست، پیگیری کرد. این هیئت متشکل از نماینده عرضه کننده خودرو،‌کارشناس رسمی‌دادگستری و کارشناس نیروی انتظامی است که به ریاست کارشناس رسمی دادگستری است. ثبت اعتراض و رسیدگی به آن در این هیئت رایگان است اما حق الزحمه کارشناس رسمی دادگستری در این هیئت، باید ظرف پنج روز توسط شاکی پرداخت شود. در صورت اعتراض هر یک از دو طرف به رأی صادره، موضوع در دادگاه قابل پیگیری خواهد بود. طبق قانون، دادگاه نیز باید خارج از نوبت و حداکثر ظرف 2 ماه رای خود را صادر کند.

در

سیستم انتقال قدرت متغیر(CVT) که به آن انتقال قدرت پیوسته هم گفته می‌شود، یک سیستم انتقال قدرت اتوماتیک است که به شکل یکپارچه نسبت‌ دنده را تغییر می‌دهد.

 

 

سیستم CVT با سیستمهای انتقال قبلی که تعداد دنده‌های ثابت را در اختیار راننده قرار می‌داد، تفاوت داشته به طوریکه در هر زمان به محور خروجی اجازه می‌دهد سرعت مناسب و نسبت دنده مناسب را بدون وجود محدودیت و باتوجه به شرایط موجود، انتخاب و حفظ نماید. سیستم CVT با استفاده از دو محور(پولی) که یکی به موتور و دیگری به چرخ‌ها متصل می‌شود(مانند دوچرخه‌های دنده‌ای که با زنجیر نسبت دنده‌ها تغییر می کند) به شکلی ملایم انتقال نسبت دنده میان دنده‌های سبک و سنگین را انجام می‌دهد.

در خودرو‌های دارای سیستم CVT نیز همانند گیربکس های ‌اتوماتیک عادی؛ دو پدال (گاز و ترمز) و شکل اهرم کنترل دنده‌‍ P-R-N-D-L وجود دارد ضمن اینکه با استفاده از پدال های تعویض دنده در پشت فرمان، امکان تعویض دنده به صورت دستی نیز وجود دارد. با وجود این بر خلاف سیستم‌های اتوماتیک قدیمی، شما تغییر در دنده‌ها و سیستم انتقال را احساس نمی‌کنید و صدای خاصی هم نخواهید شنید(تغییر وضعیت دنده به صورت نرم). این سیستم دور موتور را برای حالت شتاب گیری و یا مصرف سوخت متعادل به خوبی مدیریت می‌کند.

 

 آشنایی با گیربکس CVT و بررسی تفاوت‌های آن با گیربکس معمولی

 

با کمک این سیستم، در لحظه به ماکزیمم قدرت و بهینگی مصرف سوخت به شکل همزمان دسترسی پیدا کنید. این سیستم در مصرف سوخت کمتر و شتاب بیشتر تاثیر چشم گیری ایجاد می کند.

جالب است که بدانید داوینچی در سال 1490 اولین سیستم انتقال CVT را طراحی کرد. اتومبیل سازان آلمانی تا اواخر دهه‌ی 50 میلادی هم از این سیستم استفاده می‌کردند اما محدودیت‌های تکنیکی این سیستم که اجازه‌ی انتقال قدرت بالاتر از 100 اسب بخار را نمی‌داد، باعث به حاشیه رفتن CVT شد.

در اواخر دهه‌‌ی 80 و ابتدای دهه‌ی 90 سوبارو و هوندا دوباره CVT را به بازار بازگرداندند و با بهبود‌های انجام گرفته در ابتدای قرن جدید،CVT امروزه در خودروهای میتسوبیشی و دیگر سازندگان خودرو کاربرد دارد و روز به روز در حال فراگیر شدن می باشد.

 

 آشنایی با گیربکس CVT و بررسی تفاوت‌های آن با گیربکس معمولی