دسته: آموزش خودرو

در

هوش مصنوعی که در رابطه با هدایت خودروهای خودران به کار می‌رود هنوز به طور کامل به ثبات نرسیده است و هنوز نیاز به آزمایش و بهبود دارد. برای رسیدن به حد معینی از توانایی در نرم‌افزارهای هدایت خودروهای خودران نیاز به الزامات معینی است. در این گزارش به بررسی برخی جوانب هدایت این خودروها می‌پردازیم.

 

در ماه فوریه‌ی امسال، بیانیه‌ای از سوی سازمان ملی امنیت ترافیک بزرگراه‌های امریکا (NHTSA) توجه‌ها را به خود جلب کرد. تنظیم‌کننده‌ی فدرال امنیت جاده‌های آمریکا، به کمپانی گوگل اعلام کرده بود که نرم افزار هوش مصنوعی (AI) مورد استفاده توسط این کمپانی در کنترل خودروهای خودران، از این پس می‌تواند به صورت موثر و کارآمد در برخی از اهداف تنظیم‌سازی جاده‌ها (و نه در همه‌ی آنها) به عنوان یک راننده قلمداد شود.

نامه‌ی NHTSA در پاسخ به درخواست شرکت گوگل مبنی بر سوال این کمپانی در خصوص شرح تفسیر سازمان استانداردهای وسایل نقلیه‌ی فدرال نوشته‌ی شده بود. البته رسانه‌ها با پخش این خبر، آن را به منزله‌ی پذیرفته شدن نرم افزار هوش مصنوعی گوگل از سوی سازمان‌های فدرال به عنوان راننده‌ی سیستم خودران (SDS) قلمداد کردند. اما جزییات این نامه بر خلاف برداشت رسانه‌ها دارای پیام متفاوتی است.

 خودروهای خودران چگونه حرکت میکنند؟

در وهله‌ی نخست باید اشاره کنیم که نامه از تعبیر «امکان و احتمال استفاده» از این نرم افزار به صورت کاملا هم‌ارز با راننده‌ی انسانی استفاده کرده بود و این به آن معنی است که مفهوم عبارت هنوز به صورت قطعی پذیرفته نشده است. همچنین نامه‌ی NHTSA اشاره داشت که نیاز است تا آزمایش‌های مناسب و کافی انجام شوند تا از سازگاری کامل SDS با ملزومات امنیتی جاده‌ها اطمینان حاصل شود.

به عبارتی چالش اصلی در همین موضوع اخیر مطرح است. پرسش این است که اساسا چه رهیافتی می‌تواند به صورت کامل سازگاری این سیستم خودران را مورد تصدیق قرار دهد؟ آیا نیاز است که سیستم خودران با هوش مصنوعی، پیش از اینکه به طور گسترده روی وسایل نقیله خودران و قبل از آنکه به عنوان یک راننده از نظر قانونی شناخته شود، یک دوره‌ی آزمایشی را طی کند؟ انجام این آزمایش‌ها و محتوای این آزمایش‌ها را چه کسی باید تعیین کند؟

البته بهتر است دچار اشتباه نشویم. واقعیت این است که خودروسازان و کمپانی‌های فناوری در حال کار و پژوهش برای رسیدن به ایده‌ی آرمانی خودروهای تمام خودکار هستند و این ایده در بخشی از مسیرش به ناچار قرار است که راننده‌های انسانی را در حلقه‌ی کنترل خودرو خارج سازد. آنها هم اکنون نیز به پیشرفت‌های زیادی در این زمینه دست یافته‌اند.

نرم افزار خودروی خودران بر پایه‌ی شبکه‌های عصبی عمیق گسترش یافته است و شامل میلیون‌ها نورون مجازی است و از رفتار و کارکرد مغز تقلید می‌کند. کامپیوترهای مرکزی دارای توان محاسباتی بسیار عظیمی هستند و در فضای نسبتا کوچکی به اندازه‌ی یک جعبه‌ جاگذاری شده‌اند.

شبکه‌های عصبی برای آشکارسازی اشیای دنیای واقعی از هیچ برنامه‌نویسی آشکاری استفاده نمی‌کنند. در عوض، آنها به گونه‌ای برنامه‌ریزی می‌شوند که اشیای پیرامون را با استفاده از میلیون‌ها تصویر و مثال از مجموعه‌ی دیتاهای گوناگون مربوط به رانندگی در دنیایی واقعی و رانندگی واقعی، شناسایی و طبقه‌بندی کنند.

اما خودِ مقوله‌ی رانندگی، نسبت به موضوع آشکارسازی اشیای پیرامون بسیار پیچیده‌تر است و نکته‌ی دیگر اینکه آشکارسازی اشیا لزوما به معنی فهم و دریافت کامل مشخصات آنها نیست. برای نمونه اگر بخواهیم بیان کنیم، می‌توانیم به راننده‌ی انسانی اشاره کنیم که در حال رانندگی در امتداد یک مسیر بین‌شهری است و در همین هنگام، توپ فوتبالی را می‌بیند که به جاده آمده و پیش روی مسیر خودرو قرار گرفته است. در این لحظه راننده در حالت معمول بلافاصله خودرو را متوقف خواهد کرد؛ چون احتمال می‌دهد که کودکی هم در همان نزدیکی و به دنبال توپ بیاید.

حالا پرسش این است که آیا حتی در صورت استفاده از هوش مصنوعی پیشرفته، خودروهای خودران هم در چنین موقعیتی این واکنش را نشان خواهند داد؟ در صورتی که موقعیت به گونه‌ای شود که وقوع تصادف اجتناب‌ناپذیر باشد، در آن صورت واکنش خودرو چه خواهد بود؟ آیا خودرو باید به گونه‌ای عمل کند که تلفات و آسیب‌های جانی بیرون خودرو را به حداقل برساند؟ حتی اگر این عمل به قیمت قربانی کردن سرنشینان داخل خودرو باشد؟ آیا امکان این وجود دارد که بین این دو گزینه‌ی موجود در آن لحظه انتخابی صورت گیرد؟

این لحظه‌ها مسلما لحظه‌های روتین و عادی رانندگی نیستند. بنابراین، به همراه نداشتن مجموعه‌ی زیادی از مثال‌ها باعث خواهد شد که در مقابل فراگیری این رویه‌ها اندکی مقاومت به خرج داده شود.

 خودروهای خودران چگونه حرکت میکنند؟

آزمایش تورینگ

پرسش پیرامون اینکه ایا یک ماشین توانایی فکر کردن را می‌تواند داشته باشد یا نه برای نخستین بار در حدود دهه‌ی 1950 مطرح شده است. در آن هنگام آلان تورینگ (Alan Turing) برای نخستین بار آزمایشی را پیشنهاد داد که امروزه هم به نام خود وی شناخته می‌شود. اساس کار روش آزمایش تورینگ بر این است که در آن یک پرسش‌شونده انسان، مدام برای ابزار تمایز بین اعضای دو چت‌روم و تشخیص اینکه کدام یک از آن دو انسان هستند، مورد سوال قرار می‌گیرد. اگر فرد پرسش‌شونده نتواند میان کامپیوتر و انسان تمییز دهد در آن صورت نتیجه گرفته می‌شود که کامپیوتر آن آزمایش را با موفقیت پشت سر گذاشته است.

برای آزمون تورینگ امروزه ایرادات زیادی متصور هستند و این آزمایش منسوخ شده است. اما گروهی از پژوهشگران قالبی را پیشنهاد داده‌اند که با عنوان آزمایش تورینگ بصری شناخته می‌شود و در آن کامپیوترها رفته رفته باید به پرسش‌های سخت‌تر و پیچیده‌تری درباره‌ی صحنه‌ی مورد بحث پاسخ دهند.

این تست، طراحان تست‌های انسانی را ملزم می‌کند که لیستی از شاخصه‌های لازم برای یک تصویر مورد استفاده در آزمون را تهیه کنند. تصایر در وهله‌ی نخست بایستی توسط انسان‌ها و بر اساس معیارهای داده شده نمره‌دهی شده باشند. سپس همان تصاویر در برابر یک سیستم بصری کامپیوتری هم نشان داده می‌شود و به این ترتیب بررسی می‌شود که آیا کامپوتر هم توانسته است آن جزییاتی را از تصاویر دریابد که انسان‌ها موفق به انجامش شده بودند یا خیر.

امروزه از چند مجموعه‌ی دیتای سنجشی بصری برای آزمایش کارکرد شبکه‌های عصبی برحسب آشکارسازی و طبقه‌بندی میزان دقت آنها استفاده می‌شود. مجموعه‌ی دیتای KITTI برای نمونه یکی از مواردی است که به طور گسترده به عنوان محکی برای آشکارسازی اشیا در خودروهای خودران به کار برده شده است. بنا بر گزارش‌ها، «بایدو»، کمپانی موتور جستجویی که در چین کاربرد زیادی دارد و در صنعت نرم‌افزارهای خودروهای خودران هم یکی از پیشتازان است، در زمینه‌ی بهترین جهت‌یابی نمره‌ی 90 درصدی از کل امتیازات را بر مبنای مجموعه‌ی دیتای مذکور به دست آورده است.

در اوایل سال میلادی در نمایشگاه الکترونیک کانسومر، کمپانی انویدیا به تشریح کارکرد نرم‌افزار خودروهای خودران خود پرداخت که این نرم‌افزار بر پایه‌ی مجموعه‌ی دیتاهای جدید دایملر و آئودی طراحی شده بود. توضیحات ارائه شده نشانگر سطوح پیشرفته‌ای از آشکارسازی‌های یک یا چند مرحله‌ای بودند و نرم‌افزار مذکور در آنها قادر بود تا اطلاعات بیشتری را از تصاویر ویدیویی موجود استخراج کند.

آزمایش بصری تورینگ تغییر یافته هم می‌تواند به صورت بالقوه برای آزمایش نرم‌افزارهای خودران به کار رود. البته این امر در صورتی میسر خواهد بود که چندین ورودی سنسور برای کامپیوتر تعبیه شده روی خودرو، در نظر گرفته شده باشد و به این ترتیب توانسته باشد با چالش‌های رانندگی خود را سازگار کند.

 خودروهای خودران چگونه حرکت میکنند؟

اما موضوعی که وجود دارد این است که گردآوری چنین آزمایشی مسلما کار ساده‌ای نخواهد بود. پیچیدگی‌های بیشتری در حوزه‌ی پرسش‌های اخلاقی و رفتاری پیرامون خودروهای خودران وجود دارد. همچنین چالش‌هایی هم در زمینه‌ی مدیریت رابط میان راننده و کامپیوتر وجود دارد؛ برای نمونه در هنگامی که یک پاسخ قابل قبول نیاز به دانش بیشتر و اضافه‌تری از دنیای اطراف باشد، این دشواری محسوس خواهد بود.

آخرین موردی هم که به عنوان یکی از موانع اصلی ورود خودروهای خودران به جاده‌ها وجود دارد، عبارت است از سیاست‌گذاری‌های پیرامون این مسئله. با احتساب اینکه آزمایش‌های نهایی هم خواه شبیه آزمایش تورینگ و خواه دارای اشکال دیگری باشند، باز هم ما در حال حاضر هیچ تصور دقیقی از دستاوردهای عملی آنها در ذهن نداریم.

به گزارش زومیت، اغلب ایده‌های ابداعی و نوآورانه رشد سریعی در پیش می‌گیرند و از سویی هم سیاست‌گذاران و تنظیم‌کنندگان سعی می‌کنند که همگام با آنان و به صورت به‌روز در قبال آنها تصمیم‌گیری کنند. تنظیم‌کنندگان قانون، نیاز دارند که به صورت عمومی هم این پدیده را مورد بررسی قرار دهند و یک چارچوب آزمایشی و قانونی برای تعیین تناسب این فناوری برای استفاده‌ی عمومی ایجاد کنند. آنها همچنین باید از انعطاف‌پذیری و همچنیم از قطعیت و دقت این پدیده اطمینان حاصل کنند.

بدون حصول هر یک از عوامل ذکر شده در بالا، مسلما نیاز خواهد بود که همواره یک انسان هم در صندلی راننده بنشیند و مادامی که همه‌ی این الزامات برآورده نشده نمی‌توان شاهد گسترش خودروهای خودران به صورت وسیع در جاده‌ها بود.

منبع:بازار خبر

در

نگهداری خودرو امر بسیار مهمی هست، زیرا خودرو شما درواقع سرمایه شما هست و عدم رسیدگی به خودرو می‌تواند خسارت زیادی به این سرمایه وارد کند. یکی از راه‌هایی که باعث می‌شود خودرو شما نو به نظر برسد درخشندگی رنگ بدنه آن هست. اگر رنگ خودرو شما کدر شده و یا روی آن خطوط ریز بسیاری وجود دارد نگران نباشید، کافی‌‌ست خودرو خود را پولیش کنید. بسیاری از شما تا حدودی با عمل پولیش آشنا هستید، اما ممکن است برای انجام پولیش حرفه‌ای و بدون نقص مهارت لازم را نداشته باشید. به همین دلیل ما تصمیم گرفتیم در این مقاله، آموزش انجام یک پولیش حرفه‌ای را برای شما عزیزان قرار دهیم.

 

توجه داشته باشید که برای جلوگیری از آسیب دائمی به رنگ خودرو، انجام این روش را به یک‌بار در سال محدود کنید و از واکس بدنه هم، فقط هر چند ماه یکبار استفاده کنید. گام اول: ابتدا با دقت و البته با دست شروع به شستشوی اتومبیل خود در یک محیط سر پوشیده کنید. خودرو را به طور کامل شستشو دهید اما آن را خشک نکنید.

پولیش خودرو

نکته تکنیکی: عمل ویلینگ “پولیش با دستگاه” یک فرایند کثیف است، بدین معنی که ماده پولیش به چیزهایی که در اطراف شما قرار دارند می‌پاشد، پس بنابراین هرآن چه در اطرافتان هست (مانند اتومبیل های دیگر و دیوارهای اطراف) و چیز‌هایی که نمی‌خواهید کثیف شوند را پوشانیده یا از اطراف کار دور کنید. اگر ماشین شما رنگ تیره‌ای دارد از پد نرم‌تر و ترکیبات صیقلی‌تر استفاده کنید، زیرا رنگ‌های تیره حساس‌تر هستند. گام دوم: محل تمیز شده، پد را بر روی دستگاه پولیش قرار داده و بدنه را به واکس پولیش آغشته کنید، سپس دستگاه پولیش را روشن و سرعت آن را بر روی متوسط تنظیم کنید. مناطق مورد نظر را با حرکت چرخی و با استفاده از یک سرعت متوسط گسترش دهید. نکته مهم این است که پد در حال چرخش را موازی با سطح خودرو نگاه دارید تا از به جا ماندن رد حرکت چرخشی بر روی بدنه جلوگیری کنید. در تمام سطح به صورت مداوم به جلو و عقب اعمال فشار کنید. هنگامی که ناحیه مورد نظر گرم شد و رنگ در هنگام لمس کمی گرم احساس کردید، این زمانی هست که خش‌ها شروع به ناپدید شدن می‌کنند. هنگامی که آب بدنه پرتاب و یا توسط پد فوم جذب شد و در سطح درخشش مشاهده کردید کار پولیش آن قسمت به پایان رسیده و به سراغ قسمت بعدی بروید.

پولیش خودرو

نکته تکنیکی: منطقه را مرطوب نگه دارید و از پولیش برای هر قسمت فقط به اندازه‌ای که لازم هست، استفاده کنید. گام سوم: در صورت لزوم برای جلوگیری از اشباع شدن پد به واکس پولیش، کار را متوقف کنید و پد فوم را با یک شلنگ آبکشی کنید. نکته تکنیکی: لبه بیرونی پد حرکت سریع‌تری دارد و اصطکاک بیش‌تری نسبت به مرکز آن تولید می‌کند، این قسمت معمولا حامل پولیش کمتری هست. بنابراین به خصوص در قسمت‌های پیچیده، مانند دستگیره‌ها، آینه‌ها، گوشه‌ها، و خطوط سپر می توان تنها از لبه بیرونی پد استفاده کرد، البته با مراقبت بیشتر.

پولیش خودرو

گام چهارم: وقتی کارتان تمام شد، تمامی قسمت‌ها از جمله درب‌ها، بدنه و کاپوت ماشین را دوباره به دقت با دست شستشو دهید و اینبار پس از شستشو بدنه را به طور کامل خشک کنید.

پولیش خودرو

گام پنجم: استفاده از یک لایه واکس بر روی رنگ به عمل پولیش کمک خواهد کرد و عیوب سطحی باقی مانده را پوشش می‌دهد. بر روی یک پد فوم نرم ترکیبی از واکس خمیری و پولیش نهایی به نسبت ۶۰:۴۰ آغشته نمایید. با سرعت متوسط و باحرکت به عقب و جلو و اعمال فشار کم اما ثابت شروع به گسترش واکس بر روی خودرو کنید. این کار را تا زمانی که سطح کاملا خشک و تمیز شود ادامه دهید.

پولیش خودرو

گام ششم: پس از خشک شدن واکس، بدنه و مناطق دیگر ماشین (پنجره‌ها، چراغ‌ها، و غیره) را از واکس و پولیش پاک کنید و توجه کنید که این کار را با یک پارچه پنبه‌ای نرم انجام دهید. سپس جهت بازرسی نهایی ماشین را به زیر نور خورشید ببرید. از درخشش رنگ بدنه لذت ببرید.

 

 

پولیش خودرو

 

پولیش خودرو

 

منبع:پدال

در

تنها تصادفات با سرعت بالا تهدید کننده سلامت ما نیست، همچنین کیسه های هوا تنها رکن تعیین کننده در ایمنی خودرو در کابین اتوموبیل شما نخواهد بود. بلکه نحوه طراحی صندلی های سرنشینان خودرو هم دارای استاندارد های خاص بین المللی است که به حفاظت از سرنشینان کمک می کند.

 

ترومای شلاقی (Whiplash Injury)، آسیب ستون فقرات گردنی است که به دنبال ضربات جلو و عقب وارد به خودرو، حتی در سرعت های پایین رخ می دهد. در این حالت به دنبال نیروی وارد شده و ترمز شدید خودرو، ابتدا سر به عقب خم می شود و سپس خودبخود سر به جلو بر می گردد. چنین خم و راست شدن ناگهانی مهره های گردن سبب درد در ناحیه گردن و فواصل بین دو کتف می شود، که منجر به محدودیت حرکت گردن می شود. حتی ممکن است به علت تورم قدام گردن اختلال بلع رخ دهد و در موارد بسیار شدید آسیب به جمجه وارد می شود.

  همه چیز ایربگ نیست

این نوع تصادفات به میزان بالایی رخ می دهد. تشخیص ضایعات ناشی از آن هم سخت و هم هزینه بردار است. همچنین پاسخ به درمان این جراحات بسیار بد است که حتی تا دو سال فرد را درگیر می کند. و مهمتر آنکه طبق برآوردهای انجام شده سالانه تا 10 ملیارد یورو هزینه را بر جوامع کشور های اروپایی تحمیل می کند. تمام این عوامل منجر به آن شده تا در بریتانیا یک تبم تحقیقاتی که متشکل از پزشکان متخصص، فیزیوتراپیست ها و اعضاء دولت، شرکت های بیمه، قوه قضاییه و گروه های ذینفع می باشد، به بررسی این عارضه و راهکارهای پیشگیری از آن بپردازند.

  همه چیز ایربگ نیست

به منظور ارزیابی بیشتر، علاوه بر شبیه سازی تست برخورد از جلو و عقب، شبیه سازی دیگری با نصب صندلی بر روی سورتمه محرک ( تست دینامیک) در جهت برآورد نیروهای وارده که منجر به ایجاد ضایعه می گردند، هم صورت می گیرد. بر اساس تحقیقات انجام شده طراحی مدل هندسی، حفظ یکارچگی و اندازه صندلی، نحوه قرار گیری سر و محافظت از آن بر ریسک بروز این عارضه تاثیرگذار است. به طور مثال امروزه سعی بر آن است که صندلی سرنشینان جلو به نحوی طراحی شود که محل تکیه گاه سر تا حد امکان پهن و وسیع باشد و در عین حال کمی متمایل به جلو باشد. در واقع هدف آن است که با نزدیک کردن ناحیه سر و گردن به صندلی، دامنه حرکت شلاقی در هنگام وقوع تصادف کاهش یابد.

منبع: پدال

در

چرا خیلی از رانندگان پارک کردن در سایه را ترجیح می‌دهند؟ آیا گرم شدن خودرو زیر نور آفتاب می تواند به آن آسیب بزند؟ در این مطلب می‌خواهیم به این سوالات پاسخ بدهیم، و در مقدمه باید بگوییم که بله، نور آفتاب می‌تواند به بیرون و داخل خودروی شما آسیب بزند.

نور خورشید می‌تواند به چند روش به داخل خودروی شما صدمه بزند. ترکیب اشعه‌ی فرابنفش و حرارت فوق‌العاده‌ای که ایجاد می‌شود برای لوازم داخل خودرو ضرر زیادی دارد و گاهی تعمیر این لوازم می‌تواند هزینه‌ی سنگینی داشته باشد. داشبورد نسبت به جاهای دیگر کابین خودرو بیشتر تحت نور آفتاب قرار می‌گیرد و حرارت روی آن توسط شیشه‌ی جلو تشدید می‌شود. داشبورد ممکن است در مدت زمان نسبتا کوتاهی رنگش را از دست بدهد. بعضی از موادی که در داشبورد به کار می‌روند در اثر حرارت بیش از حد ترک می‌خورند و یا از هم باز می‌شوند، در این صورت ظاهر زیبای داشبورد از بین می‌رود.

مشکلات مشابهی ممکن است برای صندلی‌ها و تودوزی آنها پیش بیاید. صندلی‌ها چرمی اگر به طور مداوم زیر نور آفتاب باشند خیلی زودتر کهنه می‌شوند. در صندلی‌های مشکی و تیره‌رنگ، پریدن رنگ صندلی خیلی بیشتر به چشم می‌آید. در معرض نور آفتاب بودن، همچنین روغن‌های طبیعی چرم را خشک می‌کند و باعث سفت شدن و ترک خوردن آن می‌شود. معمولا خودروسازان از چرم‌های مقاوم به نور افتاب استفاده می‌کنند، اما این چرم‌ها هم اگر بیش از حد زیر نور باشند مقاومت خود را از دست می‌دهند.

آسیب به رنگ خودرو
نور خورشید برای رنگ بیرونی خودرو هم مضر است. رنگ‌های تیره‌تر مانند سیاه، آبی یا قرمز حساسیت بیشتری به این نور دارند، اما در هر حال رنگ هر خودرویی ممکن است در اثر نور بی‌وقفه و مداوم آفتاب خراب شود. قطعاتی پلاستیکی بیرون خودرو هم در معرض خطر هستند. معمولا به قطعاتی نظیر سپر، گلگیر، پوشش آینه‌ها و باربند بی‌توجهی می‌شود، اما رنگ آنها هم ممکن است در اثر نور آفتاب از بین برود.

  آیا آفتاب به خودرو صدمه می زند ؟

جلوگیری از آسیب ها به چند روش ساده می‌توانید از آسیب رساندن نور خورشید به خودرو جلوگیری کنید. همیشه سعی کنید در سایه پارک کنید، و یا بهتر، زیر یک سقف. اگر مجبورید خودرو را زیر نور مستقیم خورشید رها کنید، شیشه‌ها (مخصوصا شیشه‌ی جلو) را بپوشانید تا از تابش مستقیم نور به داشبورد جلوگیری کنید. این کار خودروی شما را خنک‌تر نگه می‌دارد و وقتی برمی‌گردید هم راحت‌تر خواهید بود. صندلی‌ها را هم می‌توانید به شکلی مشابه با کاور بپوشانید.

بیرون خودرو را با دستمال یا ابر خیس پاک کنید. برای این کار از دستمال خشک استفاده نکنید، این کار ممکن است به رنگ خودرو بیشتر آسیب بزند. واکس‌های مخصوصی هم برای پاک کردن رنگ خودرو در بازار موجود هستند که استفاده از آنها هم می‌تواند اثرات مضر نور آفتاب را تا حد زیادی کاهش دهد. اگر برای محافظت از خودروی خود از چادر استفاده می‌کنید، سعی کنید از چادرهای دولایه که لایه‌ی میانی پنبه‌ای دارند استفاده کنید. چادرهای نامرغوب ممکن است باعث خط افتادن روی بدنه‌ی خودرو شوند و یا در اثر تصاعد گازهای شیمیایی از خود، تاثیر بدی روی رنگ خودرو بگذارند. با رعایت کردن این موارد می‌توانید از رنگ خودروی خود در برابر نور آفتاب محافظت کنید.

منبع: استارت