توربو شارژ در سال 1905 میلادی توسط مهندس مکانیک سوییسی آلفرد بوچی اختراع شد. توربوشارژ عبارت است از نوعی کمپرسور توربینی و یک کمپرسور گریز از مرکز که توسط یک شفت با اتصال فلانچی به آن متصل است. گازهای خروجی از موتور باعث چرخش توربین گاز شده و به سبب آن کمپرسور شروع به چرخش کرده، هوای محیط را مکش می‌کند و سپس آن را متراکم و به طرف موتور می‌فرستد. هوای ورودی بیشتر به موتور، به معنی ورود سوخت بیشتر به داخل موتور و در نهایت افزایش انرژی و قدرت خروجی موتور است.

نحوه عملکرد
پرخوران به خروجی اگزوز موتور متصل شده است. گازهای خروجی اگزوز از بین پره‌های توربین (که شبیه یک توربین گازی است) عبور کرده و آن را میچرخانند. هر چه گازهای بیشتری خارج شود توربین سریع‌تر می‌چرخد. توربین توسط یک محور به کمپرسور که بین فیلتر هوا و لوله‌های ورودی هوا واقع شده متصل میشود. کمپرسور هوای ورودی به موتور را فشرده می‌کند. کمپرسور یک پمپ از نوع گریز از مرکز است که هوا را از مرکز پره‌ها کشیده و به بیرون پمپ می‌کند. به منظور جلوگیری از افزایش دمای بیش از حد هوای ورودی به موتور (که سبب افزایش حساسیت به پدیده ضربه (Knock) می‌شود)، هوای فشرده شده از درون یک مبدل هواخنک (که در جلوی خودرو نصب می‌شود) عبور کرده و دمای آن کاهش می‌یابد.

اجزا

• توربین
• کمپرسور
• محور اتصال
• محفظه کمپرسور (مسیر ورود و خروج هوا)
• پره‌های کمپرسور
• یاتاقان
• مسیر روغن‌کاری یاتاقان
• محفظه توربین (مسیر ورود و خروج دود)
• پره‌های توربین
• دریچه کنار گذر (Gate Wast)
• عملکرد دریچه کنارگذر
• شیر کنارگذر کمپرسور (Valve Dump)

تفاوت‌ها و ملاحظات
• افزایش قیمت موتور به خاطر تجهیزات پرخوران
• نسبت تراکم کمتر در موتور پرخوران: با نسبت تراکم کمتری میتوان به توان مورد نظر دست یافت، ضمن این که به خاطر افزایش دمای هوای ورودی به موتور، حساسیت به ضربه (Knock) بیشتر می‌شود، لذا بر استفاده از سوخت با عدد اکتان بالا در موتور پرخوران توصیه اکید میشود.
• صرف زمان و هزینه بیشتر کالیبراسیون در مقایسه با موتور تنفس طبیعی
• لزوم استفاده از جنس مقاومتر برای قطعات اگزوز به خاطر افزایش دمای گازهای خروجی
• نیاز به استفاده از افشانه‌های سوخت و پمپ سوخت با دبی خروجی بیشتر
• نیاز به استفاده از شمع با قدرت جرقه‌زنی بالاتر (شمع‌های با بیش از یک الکترود)
• نیاز به کویل قویتر
• لزوم تقویت مسیرهای هوارسانی به خاطر افزایش فشار و دمای هوای ورودی به موتور
• در مجموع لزوم بازنگری در طراحی قطعات بلوک و سرسیلندر با توجه به افزایش فشار داخل سیلندر

نکات مهم در خصوص نگه‌داری هر چه بهتر موتور با سیستم توربوشارژ:
توربو شارژ در شرایط تحت بار در دورهای بسیار بالا و نزدیک 200 هزار دور بر دقیقه کار می‌کند که برای کارکرد در این شرایط، مجهز به روان‌کاری تحت فشار و خنک کاری است به خاطر سرعت بسیار بالای پره‌های توربین و پمپ سیستم توربو و حساسسیت یاتاقان‌های پرخوران (برای جلوگیری از آسیب به موتور و افزایش طول عمر آن) نکات زیر باید مورد توجه ویژه قرار گیرد.
• هرگونه نشتی آب و یا روغن از موتور باید مورد توجه ویژه قرار گیرد و در صورت مشاهده به سرعت برای رفع آن اقدام شود.
• نشتی هوا از لوله‌های هوای پرفشار و اینترکولر
باعث افت توان و افزایش مصرف سوخت و افزایش احتمال آسیب به موتور میشود. بنابراین باید از محکم بودن بست‌های اتصالات مسیر هوا و عدم آسیب دیدگی لوله‌ها اطمینان حاصل شود.
• با توجه به حساسیت پره‌های توربوشارژ به ذرات خارج ی به دلیل سرعت زیاد، فیلتر هوا باید به موقع طبق سرویس‌ها تعویض شود.در صورتی که خودرو در مناطق دارای گردوغبار بیش از حد مجاز مورد استفاده قرار می‌گیرد، تعویض فیلتر هوا باید با فواصل زمانی کوتاه‌تر صورت پذیرد. در خصوص فیلتر روغن و روغن نیز همین ملاحظات باید در نظر گرفته شود.
• با توجه به دور بسیار بالای توربو شارژ، در هنگامی که اتصالات لوله‌های متصل به مسیر هوای توربوشارژ باز باشد، هرگز موتور را روشن نکنید.
از دست کاری پره‌های توربوشارژ و یا وارد کردن فشار و ضربه بپرهیزید.
• اگر خودرو برای مدت بیش از یک روز متوقف بوده یا بلافاصله پس از تعویض روغن یا فیلتر و هم چنین هنگامی که دمای موتور پایین است، فرصت دهید موتور حداقل 30 ثانیه در دور آرام کار کند.
• در صورتی که دمای موتور بالاست یا پس از پیمایش مسافت طولانی در جاده با سرعت بالا و یا وارد آمدن فشار به موتور، قبل از خاموش کردن اجازه دهید به مدت 60 ثانیه موتور در دور آرام کار کند.
• در صورت روشن شدن چراغ چک (عیب موتور) موتور، از پیمایش مسافت طولانی با خودرو در این وضعیت خودداری شود.
• سطح آب و روغن موتور به صورت دوره‌ای مورد بررسی قرار گیرد.

زمانی که خودروی اسپورت جدیدی عرضه می‌شود یکی از جذاب‌ترین مشخصات برای افراد میزان قدرت تولیدی آن خودرو است.

 

قدرت به عنوان یک هویت عبارت از میزان سریع بودن و توانایی یک خودرو در حرکت دادن یک خودرو به جلو مطرح است که این توانایی و اجبار به حرکت جلو به گشتاور تولیدی پیشرانه‌ی احتراق داخلی نیز بستگی دارد. این موضوع در مهندسی به‌طور عمومی میزان “کار” خودرو برای حرکت خوانده می‌شود؛ اما در نواحی مختلف جهان واحدهای یکسانی برای بیان میزان قدرت یک خودرو وجود ندارد ولی می‌توان با استفاده از فرمول‌های مختلف واحدها را به یکدیگر تبدیل کرد. بیایید با هم نگاهی به تفاوت واحدهای مختلف بیندازیم.

کیلووات Kilowatts

1kW = 1.341hp

از نظر فنی این فرم از اندازه‌گیری یکسان‌ترین روش محاسبه و اندازه‌گیری قدرت بوده و توسط هر مهندسی در هرکجای دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد. وات یک واحد SI (سیستم بین‌المللی) بوده به این معنی که همانند متر، کیلوگرم، ژول و ثانیه بر مبنای سیستم متریک شکل گرفته است. وات میزان انرژی ترانسفر شده در واحد زمان است که در واقع همان کاری است که پیشرانه‌ای احتراق داخلی انجام می‌دهد.

این واحد اکثراً در نیم‌کره‌ی جنوبی زمین مورد استفاده قرار می‌گیرد و می‌تواند توسط گشتاور چرخ در حال گردش و توسط این فرمول محاسبه شود:

 

 

کیلووات بیش‌ازپیش در ذکر قدرت خروجی پیشرانه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد و تعجبی نخواهیم کرد اگر که در اروپا نیز این واحد به عنوان استاندارد تعیین شود اگرچه که ممکن است آمریکایی‌ها فشار زیادی برای ممانعت از این کار وارد کنند.

اگرچه با عرضه‌ی روزافزون خودروهای الکتریکی استفاده از این واحد افزایش یافته اما توانایی پیشرانه‌های الکتریکی با استفاده از کیلووات ساعت kWh بیان می‌شود که در واقع بیانی از توانایی تولید بخش معینی از قدرت توسط آن پیشرانه است.

اسب بخار HP

 

این واحد که توسط پدر ماشین بخار آقای جیمز وات خلق شده تا به امروز هم کاربرد داشته و در اکثر نقاط دنیا از آن برای بیان قدرت خروجی پیشرانه استفاده می‌شود. اسب بخار یعنی حمل 14968 کیلوگرم جرم توسط یک اسب در یک دقیقه و به فاصله‌ی 30.5 سانتی‌متر. هیچ‌کسی نمی‌داند که آیا اسبی وجود دارد که بتواند این مقدار از بار را حمل کند یا خیر. این واحد قدرت به وات اجازه داد تا مقایسه‌ای مستقیم بین لوکوموتیو بخار خود و اسب‌های معمولی داشته باشد. تا زمانی که ماشین بخار اختراع نشده بود بخش اعظم حمل‌ونقل در سلطه‌ی اسب‌ها بود.

اسب بخار هنوز هم به عنوان واحد اصلی قدرت باقی مانده و در اکثر نقاط جهان نیز از همین واحد استفاده می‌شود. با استفاده از فرمول‌های زیر می‌توان تبدیلات مختص اسب بخار به دیگر واحد را انجام داد:

 

 

البته استفاده از اسب بخار نیز دردسرهای خاص خود را دارد. BHP (brake horsepower) به تجهیزات موردنیاز برای تست قدرت خروجی پیشرانه‌ها اشاره دارد. در ایالات‌متحده این مورد تنها با قطعات جانبی متصل به قوای محرکه اندازه‌گیری می‌شود و البته برخی موارد جانبی در نظر گرفته نمی‌شود؛ بنابراین اگر همه‌ی قطعات در جای خود باشند، اعداد اسب بخار HP آمریکایی‌ها بالاتر از BHP محاسبه شده توسط اروپایی‌ها به دست می‌آید.

WHP یا اسب بخار چرخ نیز نشان‌دهنده‌ی قدرت مفیدی است که پیشرانه تولید می‌کند و این واحد نیز با استفاده از گشتاوری که از طریق قوای محرکه به دست می‌آید محاسبه می‌شود.

PS

1PS = 0.986hp

 

 

این کلمه مخفف pferdestärke است که ترجمه‌ی ساده‌ی آن همان اسب بخار است اما برخی اصلاحات متریک در آن صورت گرفته تا مناسب حال قرن 21 باشد. اسب بخار متریک در اروپا به‌عنوان واحدی استاندارد برای اندازه‌گیری و بیان قدرت بکار می‌رود و احتمالاً در آینده‌ای نه‌چندان دور در انگلستان نیز به‌طور گسترده استفاده خواهد شد.

استاندارد مهندسی رسمی برای اندازه‌گیری اسب بخار متریک به میزان قدرت مورد نیاز برای بالا بردن 75 کیلوگرم جرم به اندازه‌ی یک متر و در یک ثانیه تعریف می‌شود. این واحد 1.4 درصد بیشتر از واحدهای امپریال قدیمی است.

حال که تعاریف و تفاوت‌های واحدهای مختلف قدرت را دانستیم بهتر است نگاهی به قدرت تولیدی برخی خودروهای مشهور بیندازیم:

Nissan Skyline GTR R34: 206kW = 276hp = 280PS

McLaren 570S: 419kW = 562hp = 570PS

Honda Civic Type-R FK2: 228kW = 306hp = 310PS

Bugatti Chiron: 1,103kW = 1,479hp = 1500PS

 

فکر می‌کنم که اکثر شما طرفدار اسب بخار باشید چراکه در کشور ما نیز این واحد بیش از همه بکار رفته است. این‌طور نیست؟

 

منبع:پدال

بیشتر رانندگان به کمک فنر های خودرو اهمیت چندانی نمی دهند با اینکه این قسمت از مهمترین قسمتهای ایمنی خودرو می باشد رانندگان وسایل نقلیه باید توجه داشته باشند که در کنار توجه به ترمز ها و لاستیکها و چرخ ها و … باید کمک فنر های خودرو خودشان را که هم جنبه ایمنی داشته و هم اینکه به سالم ماندن دیگر قسمتها کمک به سزایی می نماید توجه کافی داشته باشند بهترین روش توصیه شده برای بازدید کمک فنر ها ی ماشین بازدید بر اساس هر ۲۰۰۰۰ کیلومتر کارکرد ماشین می باشد روش اول به کمک دستگاهها ی خاص عیب یابی کمک فنر می باشد که این نوع دستگاه ها در حال حاضر در مراکز فنی معاینه خودرو موجود می باشد.

روش دوم که بسیار ساده می باشد و برای همه امکان ان فراهم می باشد به این صورت است که شما یکی از پاهای خودتان را دریکی از چهار گوشه ماشین روی سپر قرار می دهید و با فشار پا ان قسمت را به سمت پایین می رانید باید هنگام بازگشت فقط یک بار به محل خود برگردد و اگر این نوسان بیش از یک بار اتفاق بیافتد کمک فنر شما در ان ناحیه خراب می باشد بعد به ترتیب دیگر گوشه های ماشین را امتحان می نماییم تا متوجه سلامت کمک فنر ها شویم روش سوم که مکمل روش دوم است این است که شما هنگامی که به خرابی کمک فنر خود شک نمودید هنگام فشار وارد کردن به گوشه های ماشین دست خودتان را روی مهره سفت کننده کمک فنر قرار دهید اگر احساس لقی یا جر جر کردن نمودید به مکانیک مراجعه نمایید توجه داشته باشید که خراب بودن کمک فنرها می تواند به قسمتهای زیر اسیب برساند ۱- سیبکهای فرمان ۲- بلبرینگها ی چرخ ها ۳- فنر ها ۴- جعبه فرمان ۵- دیفرانسیل ۶- لاستیکها ( در حالت فرسودگی کمک ها و یا خرابی انها فشار بسیار زیادی به سطح لاستیکه وارد می شود و لاستیکه می بایست بار ارتجاعی زیادی را تحمل نمایند) ۷- بوشهای لاستیک ۸ – چهار شاخه گاردان ۹- گیربکس ( جعبه تعویض دنده )

.

خرابی یا سوختن دینام از رایج‌ترین مشکلات برقی خودرو می‌باشد. عوامل متعددی در سوختن دینام دخیل هستند که دانستن و پیشگیری از آن‌ها آسان است.

خرابی یا سوختن دینام از رایج‌ترین مشکلات برقی خودرو می‌باشد. وظیفه دینام شارژ باطری و تامین برق خودرو است. با خراب شدن دینام بالطبع پس از مدت زمان کوتاهی خودرو از حرکت باز خواهد ایستاد، زیرا ادامه حرکت مستلزم رسیدن برق به قسمت‌های مختلف موتور از جمله شمع‌ها می‌باشد. اکثر خرابی دینام‌ها مربوط به سوختن دیود و یا سیم‌پیچی آرمیچر و یا استاتور است.

عوامل متعددی در خرابی یا سوختن دینام دخیل هستند که دانستن این عوامل و پیشگیری از آن‌ها مفید خواهد بود.

گرمی هوا باعث بالا رفتن درجه حرارت موتور و به مدار آمدن دور فن ثانویه با حداکثر دور می‌گردد، ازطرفی استفاده از کولر خودرو و قرار دادن دورفن کولر در دور حداکثر و ترافیک سنگین شهرها باعث کاهش سرعت خودرو و به طبع آن باعث کاهش دور موتور شده که نتیجه آن پایین آمدن قدرت تولید برق دینام می‌گردد.

وسایل برقی که در این حال با حداکثر ظرفیت خود کارمی‌کنند باعث مصرف ذخیره برق باطری می‌گردنند. این کمبود برق را می‌باید دینام جبران نماید. به‌دلیل پایین آمدن دور موتور، دینام دیگر توان مداوم شارژ باطری را نداشته و برق وسایل توسط دینام تامین می‌گردد که باعث فشار مضاعف بر دینام و در نهایت اگر این مدت زمان طولانی باشد باعث سوختن دینام می‌گردد.

بنابراین برای پیشگیری از خرابی دینام پیشنهاد می‌گردد:

1. از باطری‌هایی که دارای ظرفیت بیشتر (آمپرساعت حداقل 65 آمپر) است استفاده گردد.

2. در صورتی‌که مدت زمان توقف طولانی است، بافشار دادان پدال گاز، دور موتور را تا حدود 2000 دور در دقیقه به صورت متناوب بالا ببرید.

3. دور فن کولر را حتی‌الامکان در پایین‌ترین درجه آن قرار دهید.

4. وضعیت شل یا سفت بودن تسمه دینام بایستی مرتبا بازدید گردد.

5. از روشن کردن چراغ‌ها در زمان‌های غیر ضرور خوداری نمایید.